სერგო წურწუმიას მკითხველი პროზაიკოსად იცნობს. რჩეული ლექსების კრებული „წერა“ სხვაგვარად წარმოგვიდგენს მას – მოაზროვნეს, სივრცის პოეტს, მელოდიური ლექსების ავტორს, უმშვენიერესი ბგერწერისა და ფერწერის შემოქმედს. სერგო წურწუმიას პოეტურ შემოქმედებას რეფრენად გასდევს ერთგვარი მეტაფიზიკური აღქმა კოსმოსისა, დაძლევა მხოლოდ ფიზიკური მოცემულობისა და უფრო მეტად ფილოსოფიური, მჭვრეტელობითი აზროვნება. ეს არის მისი მსოფლშეგრძნება. მისი შემოქმედება აღსავსეა ღვთისადმი მადლიერების გრძნობით, კაცთა მიმართ და სამყაროს მიმართ სიყვარულით. იგი უმღერის მარადიულისა და მშვენიერის ამაღლებულ იდეებს! თან გვაჯერებს, რომ ამ სოფელში არაფერი მიეცემა დავიწყებას, რომ ყოველივე მარადიულისთვისაა გადანახული.