ქალი სხვა სამყაროდან

მე - თიკა სვანიძე-ვენკო
ჩემი არცთუ ისე ერთფეროვანი სიცოცხლის მანძილზე,
ერთ მნიშვნელოვან რაღაცას მივხვდი - ადამიანს უნდა
სჯეროდეს, რომ სამყაროს შეცვლა შეუძლია.
ვერ ვიჯერებ, რომ ძალიან მალე 50-ის გავხდები. დრო ელვის სისწრაფით გარბის, მაგრამ მაინც მგონია, რომ უკვე რამდენიმე ადამიანის ცხოვრება გამოვიარე. დიახ, უცნაური განცდაა – თითქოს არა მხოლოდ საკუთარი, არამედ რამდენიმე ცხოვრებით ვიცხოვრე.
ერთი შეხედვით, შეუძლებელია, ყველაფერი ის, რაც მე შემემთხვა, ერთ სიცოცხლეში ჩაეტიოს. დრო წუთებით, საათებით და წლებით კი არ იზომება, არამედ იმ გამოცდილებებით, შეგრძნებებით, შთაბეჭდილებებითა და ამბებით, რომლებიც თავს გადაგხდა.
ვიყავი ბავშვი, რომელიც ჩვენი პლანეტის ისტორიაში ერთ-ერთ ყველაზე უცნაურ და ბოროტ სახელმწიფოში, საბჭოთა კავშირში დაიბადა და გაიზარდა; მისი დაშლის შემდეგ კი ადამიანი, რომელიც იმპერიის ნანგრევებში მოყვა და სსრკ-ის აჩრდილისგან გაქცევას მთელი ძალითა და მონდომებით, ყველა გზით ლამობდა. შემდეგ ცხოვრებაში სხვა ქვეყანაში გადახვეწილი ემიგრანტი ვიყავი, ენაში მოხვედრილი უცხო სიტყვასავით რომ ცდილობს, შეეგუოს ახალ სამყაროს და თან თავისი წარმოშობაც არ დაივიწყოს; ჯერ კიდევ ძალიან ახალგაზრდა და გამოუცდელ გოგოს, მომიწია, მეპასუხა ნიდერლანდების სამეფოს დედოფლის მიერ დასმული სამი მოულოდნელი კითხვისთვის; გავხდი ადამიანი, რომელმაც ღმერთის პოვნა შეძლო და აღარასდროს დაუკარგავს ის; შემდეგ ცხოვრებაში კი ქალი, რომელიც მატარებლის ვაგონში ავიდა და იქ სიყვარული იპოვა; გავხდი დედა და, მგონია, ეს ჩემი უმთავრესი მიღწევაა; დიახ, რამდენიმე ცხოვრება მქონდა და ერთში მთელ მსოფლიოში ვიმოგზაურე, გზის ფულის შესაგროვებლად ბანანის პლანტაციებში ვიმუშავე და ახლა ვცხოვრობ მილიონერი ბიზნესმენი ქალის ცხოვრებითაც, რომელსაც საკუთარი თავისა და, სხვათა შორის, სხვებისთვისაც ყველა ოცნების ახდენა აბედნიერებს...
ჩემ თვალწინ მსოფლიო ისტორიის, პოლიტიკის დიდი მოვლენები გათამაშდა. ვიცნობ და ვმეგობრობ იმ ადამიანებთან, რომლებიც თანამედროვე სამყაროს ქმნიან. ბუნებით მოგზაური ვარ და ჩვენი პლანეტის შორეულ ქვეყნებსა და ქალაქებში ხეტიალმა საკუთარი თავიც მაპოვნინა. მაგრამ მთავარი, რაც კონტინენტებზე მოგზაურობით აღმოვაჩინე, ჩემი სამშობლო, საქართველო იყო – ბევრისთვის უცნობი, პატარა ქვეყანა კავკასიაში, დასავლეთისა და აღმოსავლეთის გზაგასაყარზე. ხანგრძლივი მოგზაურობის შემდეგ მთელი დედამიწა თითქოს დაპატარავდა და ჩემს ხელისგულზე აღმოჩნდა და მე ვიგრძენი, რომ ჩემი ამბავი სამშობლოთი იწყება და სამშობლოთივე სრულდება. სწორედ საქართველოა ადგილი, სადაც დავიბადე და რომელსაც მუდამ ვუბრუნდები.
ჩემი, არცთუ ისე ერთფეროვანი სიცოცხლის მანძილზე, ერთ მნიშვნელოვან რაღაცას მივხვდი - ადამიანს უნდა სჯეროდეს, რომ სამყაროს შეცვლა შეუძლია.
თამამად ვიტყვი და ამ სიტყვებში ეგოიზმის და სიყალბის ნატამალიც კი არ იქნება – არასდროს დამიკარგავს ამის შეგრძნება და სწორედ ეს რწმენა მეხმარებოდა ყველა მნიშვნელოვანი საქმის კეთებისას. არიან სკეპტიკოსები (ისინი საიდანღაც ყოველთვის ჩნდებიან), რომლებიც ამ სიტყვებზე ცინიკურად გაიღიმებენ. ასეთები მიიჩნევენ, რომ თუ ადამიანი 20 წლის ასაკს გადასცდა და მაინც სჯერა, რომ სამყაროზე გავლენის მოხდენა შეუძლია, ბრიყვია. მაგრამ ჩემი ყველაზე დიდი გამარჯვება ის არის, რომ იდეალისტად დავრჩი და ბავშვობის ოცნებებზე უარი არ ვთქვი. არასოდეს ვაქცევდი საჭიროზე მეტ ყურადღებას ადამიანებს, რომლებიც მხოლოდ სხვისი იდეების ცინიკური კრიტიკით იყვნენ დაკავებულნი და თავად არაფრის შექმნა შეეძლოთ. ისინი ყოველთვის იარსებებენ. შენ კი არ უნდა უღალატო ლამაზ, ბრჭყვიალა, თუნდაც ყველაზე დაუჯერებელ ოცნებებს! პირიქით, უერთგულე მათ და ისინი აუცილებლად ახდება.
ადამიანს უნდა ეყოს გამბედაობა, რომ თავისი სიცოცხლის განმავლობაში რამდენჯერმე ხელახლა, ცარიელი ფურცლიდან დაიწყოს ცხოვრება. ამას მე მეორედ დაბადებას ვეძახი.
ნათქვამია, ადამიანი ორჯერ იბადება: ერთხელ, როდესაც ფიზიკურად იბადება, ხოლო მეორედ, როცა საკუთარ მოწოდებას პოულობსო. ვფიქრობ, მეორედ დაბადება პირველზე ბევრად მნიშვნელოვანია, რადგან ის მთლიანად შენზეა დამოკიდებული, შენს ძალისხმევასა და მონდომებაზე. ადამიანად იბადები და პიროვნებად ყალიბდები – ეს სრული ჭეშმარიტებაა, რადგან საკუთარ თავს თავადვე ვქმნით.
წიგნის დაწერის სურვილიც იმიტომ გამიჩნდა, რომ იმ ადამიანებს ერთად მოვუყარო თავი, რომლებიც ჩემი ცხოვრების მანძილზე ვიყავი და ერთ მთლიანობად ვაქციო ისინი. ამიტომ, ძვირფასო მკითხველო, ამ წიგნის კითხვით შენ ჩემი კიდევ ერთი, თავიდან დაბადების მოწმე ხდები.
არაფრის დამალვას არ ვაპირებ. ყველაფერს გულწრფელად მოგითხრობ, რადგან მსურს, შენც ჩემი თავგადასავლის მონაწილე გახდე. მინდა, ჩემთან ერთად გაიარო ის გზა, რომელმაც აქამდე მომიყვანა. თუ ამას შევძლებ, მსურს, ცოტა ხნით მაინც გადმოგდო ჩემი ცხოვრება, რომელიც დღესაც უამრავი ფერითა და ხმით სავსე სიზმარს ჰგავს. ხანდახან მგონია, რომ ეს ყველაფერი დაუჯერებელი და არარეალურია, სწორედაც რომ, ცხადად ქცეული სიზმარია და მინდა, ის ჩემსა და შენს საერთო სიზმრადაც იქცეს. ამ წიგნით ვეცდები, დაგარწმუნო, რომ სიცოცხლე ღმერთის საუკეთესო გამოგონებაა.