შესავალი ამ წიგნში ნახსენები ადგილები, ამბები და მოქმედი პირები ნამდვილია. არაფერი გამომიგონია. საკმარისი იყო, მწერლის ძველ ჩვევას აყოლილს, რაღაც შემეთხზა, მაშინვე შეთხზულის წაშლის სურვილი მიჩნდებოდა.
სახელებიც ნამდვილია. სრულიად მიუღებლად ჩავთვალე რამის გამოგონება. არ შემეძლო სახელების შეცვლა, რადგან ისინი რეალური ადამიანებისგან განუყოფელია. ალბათ, ვიღაცას არ მოეწონება, კითხვისას თავის სახელსა და გვარს რომ წააწყდება, მაგრამ რა ვუყოთ.
მხოლოდ ის დავწერე, რაც მახსოვდა. ამიტომაც ის, ვინც ამ ნაწარმოებს ქრონიკასავით წაიკითხავს, უსათუოდ არაერთ უზუსტობას აღმოაჩენს. მიუხედავად იმისა, რომ წიგნი სინამდვილეს ეფუძნება, ვფიქრობ, ის მაინც რომანივით უნდა წავიკითხოთ და იმაზე მეტი არ მოვითხოვოთ, რის მოცემაც რომანს შეუძლია.
რა თქმა უნდა, კიდევ ბევრი რამ მახსოვს, მაგრამ არ დამიწერია, მათ შორის, პირადად ჩემზეც.
საკუთარ თავზე ლაპარაკი მაინცდამაინც არ მინდოდა: ეს ხომ ჩემი კი არა, ჩემი ოჯახის ისტორიაა - მერე რა, რომ არასრული და ხარვეზებიანია. აქვე დავძენ, რომ ბავშვობაშიც და სიყმაწვილეშიც მინდოდა, დამეწერა წიგნი იმ ადამიანებზე, რომლებიც გარს მეხვივნენ. ეს სწორედ ის წიგნია, თუმცა მხოლოდ ნაწილობრივ, რადგან მეხსიერება მყიფე რამაა და წიგნები, რომლებიც რეალობას ასახავს, სხვა არაფერია, თუ არა მკრთალი ანარეკლი და ნამსხვრევები იმისა, რაც გვინახავს ან გვსმენია.
ჩუქება
