თანამედროვე ესპანელ მწერალს კრისტიან კრუსატს წერის განსაკუთრებული სტილი აქვს, რომლის წყალობით ის გვერდს უვლის იმ მიღებულ წესებსა და კანონებს, რომლებიც გვასწავლიან, თუ როგორი უნდა იყოს ლიტერატურული თხრობა. მისი თითოეული გმირი ელოდება და ეძებს შთაგონების შესაძლებლობას, მაგრამ მათ არ ძალუძთ რაიმე ეფექტური ქმედების განხორციელება. სულს კი ცვლილებები სჭირდება, რადგან უძრაობა ნელი სიკვდილია, რომელიც ყველგან დაგვყვება, იქნება ეს უკაცური შარაგზები, ცარიელი სადგომები თუ ტურისტების სავსე სასტუმროები. პერსონაჟებს თავს გადახდებათ ბედნიერი თუ უბედური ამბები რომლებიც მათში იწვევს შთაგონებას, როგორც აფეთქებისას, და სწორედ ესაა მათი მარტოობის ნამდვილი სახე.