ძვირფასო მკითხველო! ამ წიგნში, მე და თქვენ, ერთობ საინტერესო მოვლენაზე – ილიასა და აკაკის ფარულ მხატვრულ პოლემიკაზე, მათი თხზულებების კონცეფციურ დაპირისპირებაზე ვისაუბრებთ. აკაკი წერეთლის თხზულებებში ვაჟა-ფშაველას მიმართაც შეინიშნება ფარული მეტოქეობის კვალი. ყოველივე ეს არც ზედაპირზე ჩანს და არც განსჯისა და განხილვის თემა გამხდარა ოდესმე. ახლა ჩვენ ერთად უნდა გამოვიკვლიოთ იგი. ამიტომ ეს წიგნი ლიტერატურულ დეტექტივსაც ემსგავსება, რომელმაც პასუხი უნდა გასცეს იდუმალებით მოცულ კითხვებს: ვის პასუხობს აკაკი აფორიზმად ქცეული ფრაზით _"რაც არ იწვის, არ ანათებს"? აკაკის რომელ თხზულებებს უპირისპირდება კონცეფციურად ილიას `განდეგილი~და `ნიკოლოოზ გოსტაშაბიშვილი~? როგორ ეპაექრება აკაკი ვაჟას "ბაში-აჩუკით"? რამ მისცა ბიძგი "სულიკოს" შექმნას? ილიას რომელი თხზულების ლიტერატურული ვარიაციაა "გამზრდელი"? რატომ გამოაქვეყნა აკაკიმ ორი განსხვავებული მოთხრობა ერთი და იმავე სათაურით და სხვა. ასე რომ, ჩვენ, ჩემო მკითხველო, არაერთ საიდუმლოს ავხდით ფარდას, რაც, ვფიქრობ, საშუალებას მოგვცემს სხვაგვარად გავიაზროთ XIX საუკუნის მეორე ნახევრის ქართული ლიტერატურული სინამდვილე, ახალი შინაარსი ამოვიკითხოთ ჩვენი მწერლობის კლასიკურ ქმნილებებში.