"ერთ დღეს ჩვენთან მოულოდნელად მოვიდა პირშიშველა ახალგაზრდა, თითქმის ბავშვი, რომლის გარეგნობა უტყუარად მეტყველებდა, რომ იგი პოეტი იყო. ეს იმდენად ნათელი იყო ჩვენთვის, რომ აზრად არ მოგვსვლია მისთვის ამ მხრივ რაიმე შეკითხვა მიგვეცა. მისი სახის ბავშვურ იერს უჩვეულოდ ლამაზი თვალები ამკობდნენ - ,,არჩვის თვალები “ , როგორც მათ ამ სტრიქონების ავტორმა უწოდა. დაუვიწყარია ჩემთვის მისი ბავშვური, უმანკო გაღიმება! მის ყოველთვის მოკრძალებულ საუბარში და ლექსის წაკითხვის დროს, მის მეტად საამო მუსიკალურ ხმაში რაღაც თავშეკავებული მღელვარება იგრძნობოდა... კოლაუ ნადირაძე