ტიციან ტაბიძე აღნიშნავდა: „სანამ წარმოსთქვამ,ლექსი შენია, იტყვი, სხვა უცხო მას დაიტაცებს.“ მართლაც ასეა, როგორც კი ლექსი თვალსაჩინო გახდება, მოწონების შემთხვევაში, ავტორთან ერთად, მკითხველის მეხსიერებაში რჩება. ავტორის გონებაში გადანახული, ბლოკნოტში თუ პირად ფაილზე ჩაწერილი ლექსი მიუწვდომელია მკითხველისთვის. ამიტომ, ერთ მშვენიერ დღეს, ავტორი შეკრებს თავის ლექსებს და აქვეყნებს. სხვათაშორის, COVID 19-ის გავრცელებამ სახლებში გამოკეტილ ავტორებს ამისკენ უბიძგა. ვერაგმა ვირუსმა პოეზიაშიც „შეაღწია“ და აღნიშნულ კრებულში გამოქვეყნებული რამდენიმე ლექსი „კორონა ვირუსის“ თემას ეხება.