"ქვიშის სახლის ზღაპარი" არის ამბავი გოგონაზე, რომელიც ერთი გამოგონილი ქალაქიდან მეორე გამოგონილ ქალაქში გადადის საცხოვრებლად. თუმცა არც ისაა შემთხვევითი, რომ საცხოვრებელს იცვლის და არც ის, რომ კონკრეტულად იქ მიდის, სადაც მისთვის ყველაზე საყვარელი რამაა, ანუ ზღვა. ნაწარმოებში საერთოდ არაფერი ხდება შემთხვევით და მის მთავარ გმირსაც მიუხედავად იმისა, რომ აკვირვებს მის ცხოვრებაში მომხადარი უცნაურობები, სჯერა, რომ არსებობს ვიღაც, ვინც ყველა ამ უცნაურობაზეა პასუხისმგებელი, ვინც ყველაფერს წინასწარ გეგმავს და ვისთან შეხვედრაც კატოს (მთავარი გმირის) ცხოვრებისეული მიზანია. ახალ ქალაქში კატო ხვდება ადამიანებს და არა მარტო ადამიანებს, რომლებიც ძალიან ჰგვანან მისი გარდაცვლილი ბებიის ზღაპრების პერსონაჟებს და ამ მსგავსების დასანახად ამბავში შიგადაშიგ სწორედ ეს ზღაპრებია ჩართული. კატოს ბებიის ზღაპრები ერთგვარი ინტერტექსტების როლს ასრულებენ და, ამავდროულად, მათი დამოკიდებულება მთლიან ნაწარმოებთან შეგვიძლია განვიხილოთ ჰიპერტექსტისა და ჰიპოტექსტის ურთიერთობად, რომლის მიხედვითაც, ამ ზღაპრებში მომხდარი ისტორიების ტრანსფორმირება ხდება ახალ ტექსტში, ეს ახალი ტექსტი კი კატოს ახალი ცხოვრებაა.