ახალგაზრდა ალბერ კამიუს ისეთი დაუოკებელი სურვილი აქვს "bien dire", რომ ტექსტის მოჩუქურთმება-შელამაზების გზნებას აყოლილი ხშირად სიტყვებს სადავეს უშვებს და უზომობის სამფლობელოში გადადის. ამიტომაც, სრულად ბუნებრივი და გასაგებია, თანაც მისატევებელი პირველივე წიგნით ყველაფრის თქმის მწველი სურვილი. პატრის მეროს თავგადასავლის მთხრობელს კარგი გამგები უნდა. კამიუ თუ გიყვარს, ამ მცირე გადაცდენებსაც ადვილად აპატიებ. – გიორგი ეკიზაშვილი.