თავი პირველი პაუზა უკუსვლაა თავისთავად
უჩვეულო ხმაურია ფურცელთა შორის, გზაგასაყარზე. თითქოს ჩუმად ყაყანებს თითოეული, მაგრამ მაინც არეული ხმაური იპყრობს ისედაც დაძაბულ გონებას... ყველა ერთნაირია, ერთნაირად პატარა, მუქი და ბრაზიანი … ეს ბრაზი რაღაცნაირად გადმოედინება ფურცლის კიდეებიდან და ამ უცნაურობის გამო ვერ ვიგებ რა ხდება და რას ეომება ამდენი არსება, რომელიც საერთოდაც არ მოიაზრება არსებად რეალურად. თითქოს თითოეულს ზურგიდან ესხმის დათვი, ისინი კი წინიდან გამოჩენილ კურდღელს უკუაგდებენ მთელი ამ ფუჭი ძალისხმევით. მგონი ბაჭია მოიშორეს და დატორილები დაიშალნენ რამდენიმე ჯგუფად... უცნაური დეფორმაცია დაიწყო. უნიკალურად მრგვალმა, ქაოსურმა და აქტიურმა არსებებმა მდუმარება იგემეს, შემდეგ კი თითოეულმა ჯგუფმა საკუთარი ნიშანთვისება დაიმკვიდრა...
მოდით დავიწყოთ პირველი ჯგუფიდან, რომელთა წევრებმაც ტანი აიყარეს, წაგრძელდნენ, თუმცა ეს სიამაყე წამიერად მოიდრიკა და კუზიან არსებად გადაიქცა თითოეული მათგანი... გამომეტყველებაც დაბნეული შეიმჩნეოდა მათზე, თითქოს ვერც კი მიხვდნენ თავიანთ დანიშნულებას, თუმცა ამას მეც ვერ ვხვდები ჯერ.
ამ კუზიან, ჩაფიქრებულ და დაბნეულ ყოფილ თანამოძმეთა დანახვით ტანი აიყარა მეორე ჯგუფმაც თუმცა რაღაც უცნაური, ქედმაღალი გრძნობაც კი გაჩნდა მათში და გრძელი ჯოხივით წვრილად აზიდულებმა მიზანმიმართული ყვირილი ატეხეს უმალვე.
ყვირილმა შეაცბუნა სხვა ჯგუფების წევრები და თითოეულმა მათგანმა დაიწყო საკუთარი თავისგან გამიჯვნა, თუმცა ის ძველი, გაუგებარი და მოყაყანე არსებები არსად გამქრალან, მხოლოდ მდგომარეობიდან გამომდინარე განსხვავებული სახის ფრთა ისხა თითოეულმა... ზოგმა მოტეხილი, ზოგმა ბუმბულდაცვენილი, ზოგმაც შავ-თეთრი, მხოლოდ ყველაზე მცირემ ფერადი და ნამდვილად თავისუფალი...
არ უნდა დაგვავიწყდეს იმის თქმაც, რომ იმ გვერდების გარდა არსებობდა უამრავი სხვა ფურცელი, რომელთა მდუმარე და მრგვალი არსებები უცნაურად ძილნარევნი შეჰყურებდნენ ამ პროცესებს და მშვიდი განწყობა საოცრად უსაქმური საქმეებით კიდევ უფრო წყნარდებოდა.
ჩუქება
