ვაჟა-ფშაველას ამ მოთხრობაში ოთხმოცი წლის მწყემსის, ციხელის, და მისი პატარა მეგობრების ამბავია მოთხრობილი, უფრო სწორად, ეს ციხელის საოცარი თავგადასავლების კალეიდოსკოპია − ტყუილ-მართლის ფანტასტიკური ნაზავი − ასე რომ ხიბლავს და ატყვევებს მსმენელს. „მე გამოჩენილი მონადირე ვიყავი. რაც ნადირი დამიხოცნია, იმდონი თმა არა მაქვს თავზე“, იწყებს მოხუცი თხრობას და თითქოს ბიჭებთან ერთად ბუნებაც ირინდება საოცარი ამბების მოსასმენად, მაგრამ... საამო და საოცარი თავგადასავლები ბიჭების ინტერესსა და ცნობისმოყვარეობას ისე ამძაფრებს, რომ მხოლოდ მონათხრობით როდიღა კმაყოფილდებიან − ამ ამბების უტყუარობის დამადასტურებელი მტკიცებულებებიც სჭირდებათ! სჭირდებათ და აღმოაჩენენ კიდეც მას!