ქართლში კესანეს "კონკიძველა" დაარქვეს, ზემო იმერეთში "ციცინო", გურიაში "ხასიათა", რაჭაში "თიკნიყურა". ლეგენდის მიხედვით, როცა შეყვარებულები ერთმანეთს ემშვიდობებოდნენ, მამაკაცი ქალს კესანეს ჩუქნიდა, ერთმანეთი რომ არ დავიწყებოდათ. ერთგულებისა და სიყვარულის სიმბოლო, გაზაფხულის ლურჯთვალა მახარობელი... ოლიკო (ოლღა) ცისკარიშვილი-სოსელია დაიბადა თბილისში. 1996 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის ფაკულტეტი. წლების განმავლობაში მუშაობდა სხვადასხვა მედიასაშუალებებში, როგორც ჟურნალისტი და ფო ტოგრაფი. ამჟამად ტექნიკური უნივერსიტეტის სოციალურ მეცნიერებათა დოქტორანტია და, პარალელურად, სტუდენტებს სოციალური საკითხების გაშუქებას ასწავლის ქვეყნის წამყვან უნი ვერსიტეტებში. არის მრავალი სერტიფიკატის მფლობელი და ოცზე მეტი საერთაშორისო და რეგიონული მედიაკონკურსის გამარჯვე ბული. მისი ფოტოები შესულია სხვადასხვა უცხოურ კატალოგში. არის რამდენიმე წიგნის ავტორი, მათ შორის: პუბლიცისტური კრებული „დაიღალა ჩემი ქალაქი“ (2005); დოკუმენტური რომანი „დასავლეთ ევროპის ელდორადო, ანუ როცა მზე ვერ ათბობს ქვეყანას“ (2008); „ფოტოჟურნალისტიკის საწყისები“ (2011); „მედიაში სოციალური საკითხების გაშუქების ელემენტები“ (2014); „ჟურნალისტიკის შესავალი“ (2016); „ჟურნალისტის გზამკვლევი სოციალური საკითხების გაშუქებისას“ (2017). 2018 წელს თარგმნა ოშო რაჯნიშის „ცარიელი ნავი“, რომელიც გამომცემლობა „საგამ“ დასტამბა. „კესანები მარტოობის ქალაქში“ ოლიკო ცისკარიშვილის პირველი პოეტური კრებულია. მასში შესულია ავტორის მიერ ბოლო წლებში შექმნილი ლექსები.