უცხო
– მითხარ, ვინ გიყვარს ყველაზე მეტად, შენ, იდუმალო ადამიანო, მამა თუ დედა, და თუ ძმა შენი?
– არც დედ-მამა მყავს, არც ძმა და არც და.
– არც მეგობრები?
– თქვენ თქვით ის სიტყვა, რომლის არსი ამოუცნობი დარჩება ჩემთვის.
– სამშობლო შენი?
– სად იწყება ან სად მთავრდება იგი, არ ვიცი.
– მშვენიერება?
– ღვთაებრივი და უკვდავია, მეყვარებოდა გულით და სულით.
– ოქრო?
– მძულს, როგორც თქვენ გძულთ მაღალი ღმერთი.
– მაშ, რაღა გიყვართ, უცნაურო ადამიანო?
– ღრუბლები მიყვარს... შორს, შორს მოცურავე ღრუბლები!..