კაფკას ლეოპარდები საიდუმლო პატაკი 125/65 პოლიციის უფროსს
თქვენო აღმატებულებავ,
მოგახსენებთ, რომ 1965 წლის 24-25 ნოემბრის ღამით, პორტუ-ალეგრის ერთ-ერთ მთავარ ქუჩაზე, ჩვენ მიერ დაკავებულ იქნა ეჭვმიტანილი ჟაიმი კანტაროვიჩი, რომლის კოდური სახელია „ნესვა“. ხსენებული ეჭვმიტანილი ანტისახელმწიფოებრივი საქმიანობითაა ცნობილი ქალაქის საუნივერსიტეტო წრეებში და ბოლო ორი თვის განმავლობაში ჩვენი აგენტების მეთვალყურეობის ქვეშ იმყოფებოდა. დაახლოებით საღამოს ცხრა საათზე ჟაიმი კანტაროვიჩი (კოდური სახელი „ნესვა“) ფეხით გაემართა თავისი მეგობარი ქალის, ბეატრის გონსალვესის საცხოვრებელი ბინისაკენ. ამავე მისამართზე, სადაც, სავარაუდოდ, საიდუმლო შეკრება იმართებოდა, ცალ-ცალკე თუ წყვილ-წყვილად, ასევე მივიდა ექვსი სხვა ეჭვმიტანილიც, ანუ შეკრებაზე ჯამში რვა ადამიანმა მოიყარა თავი. ღამის თორმეტის ნახევარზე ეჭვმიტანილები ბინიდან გამოვიდნენ და იქვე იქნენ დაკავებული აგენტ რობერვალის მიერ. შვიდმა ეჭვმიტანილმა, მათ შორის ბეატრის გონსალვესმა, გაქცევა მოახერხა, თუმცა ეჭვმიტანილმა ჟაიმი კანტაროვიჩმა (კოდური სახელი „ნესვა“), რომელიც ცალი ფეხით კოჭლია, გაქცევა ვერ შეძლო და ადგილზე იქნა დაკავებული. ამის შემდეგ ის საგანგებო ოპერაციების განყოფილებაში გადაიყვანეს დაკითხვის მიზნით. დაკითხვისას საჭირო გახდა ელექტროშოკის გამოყენება, მაგრამ ამ პროცედურის ბოლომდე მიყვანა ორი მიზეზის გამო ვერ მოხერხდა: 1) ეჭვმიტანილმა ჟაიმი კანტაროვიჩმა (კოდური სახელი „ნესვა“) რამდენჯერმე დაკარგა გონება და 2) ამ ხნის განმავლობაში ასევე რამდენჯერმე დაეცა ძაბვა. შესაბამისად, დაკითხვა გადაიდო. ეჭვმიტანილი ჟაიმი კანტაროვიჩი (კოდური სახელი „ნესვა“) ჯიუტად იმეორებდა, რომ შეკრების მიზანი მხოლოდ მატეს დალევა და ლიტერატურაზე საუბარი იყო. ბინაში მართლაც იქნა აღმოჩენილი სასმისი ჯერაც თბილი მატეთი და ასევე რამდენიმე წიგნიც, რაც, ცხადია, სრულებით ვერ აბათილებს ზემოთ ხსენებული შეკრების მავნებლურ და ანტისახელმწიფოებრივ მიზანს. ეჭვმიტანილ ჟაიმი კანტაროვიჩს (კოდური სახელი „ნესვა“) ჩაუტარდა პირადი ჩხრეკა და მისი ჯიბეებიდან ამოღებული იქნა: 1) ცოტაოდენი ქაღალდის ფული და ხურდა; 2) ჭუჭყიანი, დაჭმუჭნული ცხვირსახოცი; 3) ფანქრის ნალევი; 4) ორი აბი ასპირინი; 5) საგულდაგულოდ გაკეცილი ქაღალდი, რომელზეც გერმანულად იყო ნაბეჭდი შემდეგი სიტყვები:
Leoparden im Tempel
Leoparden brechen in den Tempel ein und saufen die Opferkrüge leer; das widerholt sich immer wieder; schliesslich kann man es vorausberechnen, und es wird ein Teil der Zeremonie.
ამ სიტყვებს გერმანულადვე აწერს ხელს ვიღაც Franz Kafka.
გაყვითლებული ფურცელი საკმაოდ ძველი ჩანს. თუმცა, ჩვენი ღრმა რწმენით, ეს მაინც თვალთმაქცობა უნდა იყოს - საქმე გვაქვს, სავარაუდოდ, დაშიფრულ შეტყობინებასთან. ვითარებაში საბოლოოდ გასარკვევად, ველოდებით ამ ტექსტის პორტუგალიურად თარგმნას, რაც უკვე მიმდინარეობს კიდეც დაჩქარებული წესით. ხსენებული თარგმანის მიღებისთანავე, უკვე მის საფუძველზე გავაგრძელებთ ეჭვმიტანილი ჟაიმი კანტაროვიჩის (კოდური სახელი „ნესვა“) საქმის ძიებას - ამჯერად საერთაშორისო მავნებლური დაჯგუფებების ქსელთან მისივე კავშირების გამოსავლენად.
1964 წლის შეიარაღებული გადატრიალების შემდეგ ბრაზილიაში მოქმედი საიდუმლო სამსახურების არქივები ბოლოს და ბოლოს გაიხსნა და სამზეოზე არაერთი საბუთი გამოვიდა, მათ შორის, ეს საიდუმლო პატაკიც, რომლის ასლსაც დღემდე ვინახავ.
ჟაიმი კანტაროვიჩი, ვისაც ერთმა რიოელმა მეგობარმა „ნესვა“ შეარქვა, ბიძაშვილად მერგებოდა. ახლო ურთიერთობა არასოდეს მქონია, თუმცა ყოველთვის მომწონდა და დიდ პატივსაც ვცემდი. რაც შეეხება პატაკს, ის იმ უცნაურ ამბავს უკავშირდება, რომელშიც გარეული იყვნენ: თავად ჟაიმი, ბაბუაჩვენის ძმა ბენიამინ კანტაროვიჩი და… ფრანც კაფკა.
***
მოდი, ჯერ ბენიამინი ვახსენოთ, რომლის ფოტოსაც ზუსტად ახლა ვათვალიერებ ჩემ წინ გადაშლილ საოჯახო ალბომში. სხვათა შორის, იგივე, უკვე გვარიანად გადახუნებული ფოტოა მისი საფლავის ქვაზეც, ებრაელების ძველ სასაფლაოზე. მაშინვე თვალში გეცემა, როგორი შეშინებული იმზირება - ცხოვრებაშიც სულ ასეთი გამომეტყველება ჰქონდა ხოლმე. ყველანი თაგუნას ეძახდნენ (ოღონდ ეს ჩვეულებრივი თიკუნი იყო და არა კოდური სახელი): პატარა შავი თვალები და მარაოსავით ყურები მართლა გაშინაურებულ წრუწუნას ამსგავსებდა; თუმცა არა იმ მხიარულ თაგვებს, საბავშვო წიგნებში რომ ხატავენ ხოლმე - პირიქით, მუდამ მოწყენილ, მარტოსულ თაგვს, სოროდან ცხვირის გამოყოფა რომ ვერ გაუბედავს. ძმისგან განსხვავებით, ვინც დაოჯახდა და ოთხი შვილიც გაზარდა, ბენიამინს ცოლი არასოდეს მოუყვანია. იმასაც კი ვფიქრობ, ალბათ მეგობარი ქალიც არასოდეს ჰყოლია-მეთქი. ქალებთან მისი ურთიერთობაც, შესაძლოა, მხოლოდ ვოლუნტარიოს და პატრიას ქუჩის მეძავებთან სტუმრობებით შემოიფარგლებოდა. ისინი კარგად იცნობდნენ და შეღავათიან ფასადაც ემსახურებოდნენ. შეძლებული კაცი ნამდვილად არ ეთქმოდა თაგუნას, არადა, მშვენიერი თერძი იყო, ამ საქმით ბლომად ფულიც შეეძლო ეშოვა, მაგრამ ასე არ მოხდა. ჯერ ერთი, მის ხელობას თანდათან ყავლი გაუვიდა და ხალხმაც ხელით შეკერილ სამოსს ნელ-ნელა სამკერვალო ფაბრიკებში დამზადებული ამჯობინა; რაც დრო გადიოდა, ბაბუაჩემის ძმასაც სულ უფრო და უფრო აკლდებოდა მუშტარი, მათ შორის, პორტუ-ალეგრიში ცნობილი ხალხი: ჟურნალისტები, პოლიტიკოსები, ფეხბურთელები,
ჩუქება
