კავშირნი ერთისა და სიმრავლისათჳს
ყოველი სიმრავლე ეზიარების რაჲთავე ერთსა. ხოლო თუჰ̌ არ ეზიარების, არცა ყოველი ერთ იყოს, არცა თითოეული მრავალთაჲ, რომელთაგან სიმრავლე, არამედ იყოს თითოეულიცა მათი მრავალ, და ესე ვიდრე უსაზღვროობამდე, და თითოეულთა ამათ უსაზღვროობათაჲ იყოს კუალად სიმრავლე უსაზღვროჲ. არცა ერთსა არ თანმზიარებელი, არცა თჳსისა საყოვლოჲსადმი და არცა თჳს შორის თითოეულისადმი, ვინაჲ ყოვლად ყოვლითურთ იყოს უსაზღვრო. რამეთუ თითოეული, რომელიცა შეიპყრა, ანუ ერთი იყოს ანუ არა ერთი; და თუ არა ერთი, ანუ მრავალ ანუ არა რაჲ. ხოლო თუ და თითოეული არა რაჲ, და არა რაჲთგან არა რაჲ. და კუალად უკუეთუ თითოეული მრავალ იყოს, უსაზღვროობით უსაზღვრო თითოეული. არამედ ესე შეუძლებელ. რამეთუ არ ეგების რაჲვე მყოფთაჲ უსაზღვროობით უსაზღვროჲ (რამეთუ უსაზღვროობასა არა რაჲ უფროჲს არს, ხოლო ყოვლობასა შორის თითოეულისა უფრო) და არცა არარაობისგან რაჲ შესაძლებელ არს წარმოდგენად. ვინაჲ ყოველი სიმრავლე ეზიარების რაჲთავე ერთსა.
ნაწილთა მიერ შედგმულისა ერთისათჳს
ყოველი მზიარებელი ერთისაჲ ერთიცა არს და არა ერთი. ხოლო თუ არა არს იგი თჳთერთ და ეზიარების ერთსა, იყო სხუაჲ თჳნივრ ერთისა, და ივნო ერთ ქმნაჲ ერთისა მიმართ ზიარებითა და დაუდგნა ერთ ქმნასა. ხოლო თუ არა არს სხუაჲ თჳნიერ ერთისა, მხოლოდ იყოს ერთი, და არა ეზიაროს ერთსა, არამედ იყოს თჳთერთ. ხოლო თუ არს რაჲვე მისი, რომლითა არ იყოს იგი თჳთერთ, ვინაჲ ყოველი მზიარებელი ერთისაჲ ერთი არს და არა ერთი, არ ვითარ მარტივად ერთი, არამედ ვითარ ერთ არს მზიარებელი ერთისაჲ. ვინაჲცა არა არს ესე თჳთერთ და არცა ვითარ თჳთერთ, არამედ იყოს ორივე ერთბამად, ვითარცა ერთი და მზიარებელი ერთისაჲ, და ამისთჳს არ იყოს იგი თჳთერთ, ვინაჲ ერთცა იყო და არა ერთი, და იყოს სხუაჲც რაჲვე თჳნიერ ერთისა; ვინაჲცა რომლითა იმრავლა, არა ერთ; ხოლო რომლითა ივნო და დაუდგნა ერთ ქმნასა, ერთ. ყოველი უკუე მზიარებელი ერთისაჲ ერთიცა არს და არა ერთი.
ქმნულისა ერთისათჳს
ყოველი ქმნილი ერთი ზიარებითა ერთისაჲთა იქმნების ერთ. ვითარ დაუდგნა ზიარებასა ერთისასა, არს ერთი. რამეთუ ყოველი ქმნილი ერთი, და რომელი არა იყოს ერთი, ურთიერთას ზიარებითა იქმნების ერთ და დაუდგამს წარმოდგომასა ერთისასა, არა იყო იგი ვითარ ერთი. ეზიარების ვიდრემე ერთსა ერთ ქმნითა და ივნებს ერთ ქმნასა. ხოლო თუ არს იგი ერთ, არ იქმნას ერთ; რამეთუ მყოფი არა იქმნების, რომელი გუარითა არს და წარმოდგომილ არს. ხოლო თუ იქმნების არ ერთობისგან, იყოს პირველ მისსა ერთი, რომლისგან იქმნა იგი ერთ და დაუდგნა თჳსსა შორის წარმოდგომასა ვინაჲსავე ერთისასა. ყოველი შეერთებული სხუა არს თჳთერთისა. არამედ არს თუ შეერთებული, ეზიარების იგი რაჲთავე ერთსა, ვინაცა ითქუმის იგი შეერთებულად. ხოლო მზიარებელი ერთისაჲ ერთ იყოს და არა ერთი. ხოლო თჳთერთი არა არს ერთ და არა ერთი. ხოლო თუ ესეცა ერთ იყოს და არა ერთი, და კუალად მის შორისსაცა ერთსა მრჩობლ ორივე ჰქონდის, და ესე ვიდრე უსაზღვროობამდე, არ ვინაჲ იყოს თჳთერთი, რომლისად დადგმად შესაძლებელ იყოს, არამედ ყოველივე ერთ და არა ერთ იყოს. არამედ არს ვიდრემე შეერთებული სხუა ერთისგან. ხოლო თუ ერთ და იგივე ერთი და შეერთებული შეემთხჳოს, უსაზღვროჲ სიმრავლე თითოეულსა მხოლოსა შეერთებულისასა რომელთაგან შეერთებული. ყოველი სიმრავლე მეორე და შემდგომი არს ერთისა. ხოლო თუ არს სიმრავლე პირველ ერთისა [. .] არა ეზიაროს ერთსა, ვინაჲთგან პირველ წარმოჩინებადმდე ერთისა იყოს სიმრავლე. ხოლო არა არსსა არ ეზიაროს; ამისთჳს რომელ ყოველი მზიარებელი ერთისაჲ ერთბამად ერთ არს და არა ერთი, ვინაჲ პირველ თუ ერთისა არს სიმრავლე, არცა წარმოდგომილ არს ერთი. არამედ შეუძლებელ არს ყოფად რაჲსავე სიმრავლისა არ თუ ეზიაროს ერთსა. არცა ვიდრემე პირველ ერთისა სიმრავლე. ხოლო თუ ერთბამ და სწორ ერთი ერთისა, ბუნებით ერთი და სიმრავლე (მაშა ჟამითა არ დაიცილოს), და იყოს ერთი მრავალ და მრავალი ერთ, ვითარცა სწორგანყოფილნი ერთბამად ბუნებით, ვინაჲთგან ერთი მეორესა არცა უპირველეს, არცა უშემდგომეს იყოს. მაგრა სიმრავლე თჳს შორის არ იყოს ერთ, და არცა თითოეული