დილიდან საღამომდე ბეტონის ბურჯებს ვუყურებდი. ხიდის ქვემოდან მზის ჩასვლას ვერ ვხედავდი, სამაგიეროდ ყოველთვის ჩანდა მდინარის ტალღები. ხიდებთან ცხვრება მაგრად გვისწორდებოდა მე და კაკოს. შევეგუეთ შიმშილს, სიცივეს და სიმარტოვეს. მხოლოდ ეს ვერ გაიგო უცნაურ პირობებში გაბომჟებულმა ადამიანმა, რა ჯანდაბას ვაკეთებდი ნაგავსაყრელზე.