კრაპის უკანასკნელი ფირი

კრაპის უკანასკნელი ფირი გვიანი საღამო მომავალში.
კრაპის ოთახი.
შუაზე წინ პატარა მაგიდა, რომლის ორი უჯრა მაყურებლის მხარეს იღება.
მაგიდასთან სახით წინ ანუ უჯრების მეორე მხარეს ზის დაღლილი მოხუცი: კრაპი.
ჟანგისფერი ვიწრო შარვალი მოკლე აქვს. ჟანგისფერი უსახელო ჟილეტი ოთხი ხალვათი ჯიბით. ვერცხლის მასიური საათი ძეწკვით. უსაყელო, თეთრი და ჭუჭყიანი პერანგი მკერდთან გაღეღილია. თეთრი ფერის, ჭუჭყიანი, გასაოცრად დიდი ზომის ვიწრო და წვეტიანი ჩექმები.
თეთრი სახე. წითელი ცხვირი. აწეწილი ჭაღარა თმა. გაუპარსავი.
ახლომხედველი (მაგრამ სათვალის გარეშე). დაქვეითებული სმენით.
გაბზარული ხმა. დამახასიათებელი ინტონაცია.
დადის მძიმედ.
მაგიდაზე მაგნიტოფონი მიკროფონით და დიდი ოდენობით მუყაოს ყუთები ჩაწერილი ფირების კოჭებით.
მაგიდა და უშუალოდ მისი მიმდებარე სივრცე ძლიერ თეთრ შუქში. სცენის დანარჩენ ნაწილში ბნელა.
კრაპი მცირე ხანს უძრავია, ღრმად ჩაისუნთქავს ჰაერს, საათზე დაიხედავს, ჯიბეებს მოისინჯავს, ამოიღებს კონვერტს, ისევ ჩადებს, მოსინჯავს, გასაღებების მცირე ასხმას ამოიღებს, თვალებთან მიიტანს, აირჩევს გასაღებს, ადგება და მაგიდას შემოუვლის. მოიხრება, გააღებს პირველ უჯრას, ჩააცქერდება, ხელს აფათურებს შიგ, ამოიღებს ფირს, დააცქერდება, დააბრუნებს, დაკეტავს უჯრას, გააღებს მეორე უჯრას, ჩააცქერდება, ხელს აფათურებს, ამოიღებს დიდ ბანანს, დააცქერდება, დაკეტავს უჯრას, ასხმას ჯიბეში ჩაიდებს. მობრუნდება, სცენის კიდეს მიუახლოვდება, შეჩერდება, ხელს გადაუსვამს ბანანს, ქერქს აცლის, კანს ფეხებთან დააგდებს, პირში ჩაიდებს და უძრავად დგას. წინ იყურება უშინაარსოდ. საბოლოოდ კუდს მოაკბეჩს, გვერდზე შებრუნდება და სცენის კიდეზე მოყვება წინ და უკან სიარულს, შუქში, ანუ აკეთებს არაუმეტეს 4-5 ნაბიჯისა თითოეულ მხარეს, თან ფიქრში წასული ჭამს ბანანს. ქერქს დააბიჯებს, ფეხი დაუცურდება, ცოტაც და დაეცემა, მაგრამ შეინარჩუნებს წონასწორობას, დაიხრება, დააცქერდება ქერქს და, საბოლოოდ, ისევ წელში მოხრილი, ფეხით მოისვრის სცენის იქეთ, ორმოში. განაგრძობს სიარულს, დაამთავრებს ბანანს, ბრუნდება მაგიდასთან, ჯდება, წამით უძრავად არის, ღრმად ამოიოხრებს, ამოიღებს ჯიბიდან ასხმას, მიიტანს თვალებთან, აირჩევს გასაღებს, ადგება და მაგიდის კიდესთან მიდის, აღებს მეორე უჯრას, იღებს მეორე დიდ ბანანს, აკვირდება, ხურავს უჯრას, გასაღებების ასხმას ჯიბეში აბრუნებს, ბრუნდება, მიდის სცენის კიდესთან, ჩერდება, ხელს უსვამს ბანანს, ქერქს აცლის, მოისვრის ორმოში, ბანანის ბოლოს პირში ჩაიდებს და უძრავად დგას, წინ იყურება ცარიელი თვალებით. საბოლოოდ გონება გაუნათდება, ბანანს ჟილეტის ჯიბეში ჩაიდებს, ისე, რომ ბოლო ამოშვერილია, და მთელი სიჩქარით კულისებს მიღმა გაქანდება. ათი წამი. საცობის ამოძრობის მკვეთრი ხმა. თხუთმეტი წამი. შუქზე ბრუნდება ძველი დავთრით და მაგიდასთან ჯდება. დავთარს მაგიდაზე დებს, იწმენდს ტუჩებს, შემდეგ ხელებს იწმენდს ჟილეტის წინა მხარით, ხელისგულებს ერთმანეთს დაარტყამს და იფშვნეტს.
 
კრაპი: [ცოცხლად] აჰა! [დავთრისკენ იხრება, ფურცლავს, პოულობს სასურველ ჩანაწერს, კითხულობს] ყუთი... სამმმი... კოჭი... ხუთი. [თავს აწევს და წინ იყურება. სიამოვნებით] კოჭი! [პაუზა.] კოოოოჭი! [ბედნიერად იღიმება. პაუზა, მაგიდაზე იხრება, აცქერდება და ხელებს აფათურებს ყუთებში] ყუთი... სამმი... სამმი... ოთხი... ორი... [განცვიფრებული] ცხრა! ღმერთო ჩემო!.. შვიდი... აჰ! ეს პატარა თაღლითი! [ყუთს ზევით აწევს და აცქერდება] ყუთი სამი. [მაგიდაზე დადებს, გახსნის და კოჭს აკვირდება შიგ] კოჭი... [აცქერდება დავთარს] ...ხუთი... [კოჭებს აკვირდება] ...ხუთი ...ხუთი... აჰა! ეს სალახანა! [ამოიღებს კოჭს და აცქერდება] კოჭი ხუთი. [მაგიდაზე დადებს, დახურავს მესამე ყუთს, დააბრუნებს სხვა ყუთებთან, ამოიღებს კოჭს.] ყუთი სამმი, კოჭი ხუთი. [მაგნიტოფონისკენ დაიხრება, იყურება ზევით. სიამოვნებით.] კოოოოჭი! [ბედნიერი ღიმილი. დაიხრება, კოჭს მაგნიტოფონში ჩადებს, ხელებს იფშვნეტს.] ასე! [დავთარს აკვირდება, კითხულობს ჩანაწერს გვერდის ბოლოს.] საბოლოოდ დედამ დაისვენა... ჰმ... შავი ბურთი... [თავს აწევს, უშინაარსოდ იყურება წინ. საგონებელშია.] შავი ბურთი?.. [ისევ დავთარს აკვირდება, კითხულობს.] შავი ძიძა... [თავს აწევს, ფიქრობს, ისევ დავთარს ჩააცქერდება, კითხულობს.] კუჭ-ნაწლავის მდგომარეობის მცირედი გაუმჯობესება. ...ჰმ... დაუვიწყარია... რა? [უფრო ახლოდან აცქერდება.] ბუნიობა, ღირსსახსოვარი ბუნიობა. [თავს აწევს, წინ იყურება ცარიელი თვალებით. საგონებელშია.] ღირსსახსოვარი ბუნიობა?.. [პაუზა. მხრებს აიჩეჩავს, ისევ დავთარს ჩააცქერდება, კითხულობს.] დამშვიდობება... [გვერდს გადაფურცლავს.] ...სიყვარულთან.
[თავს აწევს, ფიქრობს, დაიხრება მაგნიტოფონისკენ, ჩართავს, მსმენელის პოზას მიიღებს ანუ წინ არის გადახრილი, იდაყვებით მაგიდაზე, ხელი ყურზე აქვს მიდებული მაგნიტოფონის მიმართულებით, სახით წინ.]
ფირი: [მკაცრი ხმა, ერთგვარად პომპეზური, ცხადია, რომ კრაპია კარგა ხნით ადრე.] ოცდაცხრამეტის გავხდი დღეს, ეს კი... [უფრო კომფორტულად ჯდება, ამ დროს ერთ-ერთი ყუთი მაგიდიდან გადმოუვარდება, ილანძღება, გამორთავს მაგნიტოფონს, ძლიერი მოძრაობით გადაყრის ყუთებსა და დავთარს იატაკზე, ფირს დასაწყისისკენ გადაახვევს, ჩართავს, ისევ მსმენელის პოზას მიიღებს.] ოცდაცხრამეტის გავხდი დღეს, ეს კი ნიშანია, რომ აღარაფერი ვთქვათ ჩემი ხანდაზმული სისუსტის შესახებ, ინტელექტუალური თვალსაზრისით ყველა საფუძველი მაქვს ჩავთვალო ჩემი თავი...