„ქუჩის გადაჭრა – ამ ქმედით მეტაფორას ახალ ქუჩაზე გადავყავართ – მარიამ წიკლაურის პოეტურ-სააზროვნო სივრცეში. მისი ლექსები განსხვავებულ ხმას, ფორმებს, სათქმელს ირგებს. პოეტი ურბანულ გარემოს ირჩევს მძაფრი სამოქალაქო პროტესტის გამოსახატად. იგი მეომრული, გნებავთ, ექსტრემალური რიტმით და ტემპერამენტით ჭვრეტს სამყაროს დინამიკას და ერთმანეთს უნაცვლებს ხან მისით აღტაცების, ხანაც სასოწარმკვეთი შეძრწუნების, შიშის, მოლოდინის ტონალობებს. საბოლოოდ კი, ეს ყველაფერი ერთ დიდ მუსიკაში ერთიანდება. ეს არის მარიამ წიკლაურის რექვიემი სიმართლისათვის.“ – ნინო სადღობელაშვილის ბოლოსიტყვაობიდან.