ლექსები დღეს კვლავ მთვარეს, ცაზე ვხედავ სევდიანს.
ეტირება ლამის წვიმაც თან მოდის,
ცისრტყელს ფერები აქვს, ჭრელ ნიავს.
ვერ გავიგე ეს ეტელები სად მორბის.
თუ დავიწყებ უმიზეზოდ ხეტიალს,
რას მიშველის მე უკვდავი ჰანგები.
ისევ ვეტრფი ღამის ლამაზ ფერიას,
ვფიქრობ იქნებ გამიქარვოს დარდები.
ცის კამარას მზე არ უმზერს თითქოს და
ლურჯ ცას ისევ ფერი ასდის ალმურის,
სადრაც შორს კი მომღერლები მღერიან,
დაგიწყია მტრისთვის ქართველს ლამუნი.
2
ლექსად ვიტყვი ერთხელ ვნახე სიზმარი,
თითქოს ქართველს არ უჭირდა ულხინდა.
რეალობა მსგავსი არის? მითხარით,
ბოროტება კვლავ მაბრალე თუ გინდა.
ომით ისევ მოპოვებულ სიყვარულს,
და დარდიან სიმღერას და ლოთიანს.
არ სჯობს? ისევ კვლავ სიკეთე, მითხარით!
ამ ურცხვ ხალხთა სიტყვებს -არა ბოდიალს.
აერიათ კაცობა და რამსები
გვიან გვიან ახსენდებათ ვინა ვართ.
დავემგვანეთ ისეთ ტომებს პირველი-
ყოფილი რომ თემურის დროს გინახავთ.
ვერ გამოგდის შეეშვი და მიყევი,
ცხოვრება ხომ მდინარეა სიცოცხლის.
გავყვირივართ ვითომ ჩვენ ვართ რაცა ვართ!
გამოდის რომ დედა შვილს არ იცნობდით.
ცხოვრებაა ხო ძალიან რთულია..
რა უნდა ქნა რა არ გხვდება კედლადა
მტრის ნაკვალევს ნუ გაყვები მშვიდობით
იარაღო ენად იქეც შენადა.
ეხლა კიდე სჯა ბაასში ვინ გვჯობნის,
რუსთველის ვართ ყრმა გაზრდილი შვილები.
მაგრამ ასე წინ ვერ წავალთ ვერასდროს,
ვერ გვიშველის ამ ჩონგურის სიმები.
3
დამეძინა კვლავ უაზროდ მთვრალი ვარ,
გამახსენდა ჩემი ნაზი ვერადა ვერ ვივიწყებ ნუთუ აღარ
გამომდის,უშენობა ვერ გავუძელ შენადა
დაგრჩენივარ მოფიქრალი შენზედა.
ვარსკვლავები კვლავ ციმციმებს ლამაზად
მგელს თუ თუ ეტრფი ძაღლიც ყავდა კენტადა
შენზე არის თითქოს ყველა ანდაზა.
სიმართლე ხომ შენთვის მხოლოდ ჰობია,
ტყუილი კი გაფარია აბჯრადა
ხოდა მიდი კვლავ აწიე ფრთები და
არწივი შეაფასე ქათმადა.
საქართველო სიმბოლოა მშვიდობის
თავისუფლად ყოფნა ყველას ვალია,
თუ არ იცი სად მოხვედი იცოდე
რომ გცოდნოდა ეგეც შენი ვალია.
4
სანამ ღმუოდა ეს ჩანჩქერები,
შიშით იძვროდა ყველა აფთარი.
და კვლავ ოცნებობს სიცოცხლის ბოლოს
როგორ მოგიღებს მტერი ამგვარი?
ჯერ არ გვყოლია ხოდა ეხლა გვყავს
სხვაგან ნუ ეზებ სენა ხარ თვითონ,
მე არ მეშინის არა სიკვდილის
სიცოცხლის კარი გავაღე თითქოს
და არ დავხურავ მუდამ ღიად მაქვს
მაგრამ შენ მინც მემახსოვრები!
ფულის მონადა ა.შ.
სიყვარულს არვის ვემათხოვრები.
5
დავდე მუსიკა უკრავს თითები
კვლავ მხიარულს და თანაც სევდიანს,
მე არ ვაპირებ კვლავ გალოთებას,
და ამ ქუჩებში უსნოდ ხეტიალს.
მე გამოვედი მაგ ასაკიდან
აზრი მაგ სვლების აღარა ღირდა,
აღარც არავინ სხვა არა მინდა
ის წლები ლამის წუთად გაფრინდა
არ ვემალები სიყვარულს ურჩი,
არა ვყოფილვარ არასდროს არა!
და გევედრები გააგდე ფუნჯი,
უსასრულობის ხატვა არ გინდა.
6
მუზად მეწვია ეს ნაზი ქალი
და კვლავ დაბერა დაგრილა სიომ,
რა ლამაზია გამირბის თვალნი
ნუთუ ვერ ამჩნევს რომ მიყვარს?
თვითონ!
კრიფონ ეკლები , მე კი ვარდს დავთეს.
გაიფურჩქნება გაზაფხულადა...
თუ ჩემი ლექსით არ შეგაწუხე,
ჩუმად იცოდე შენთვის ჩუმადა.
თორემ სიცივე გულში შეაღწევს და დაგავიწყებს გრძნობას სრულადა.
7
სიგარეტი მოვწიე დავაყოლე ლუდი და
კვლავ მომეშვა გულზედა,
შენც მოსინჯე თუ გინდა.
დავივიწყე ყველადა
ჩართული მაქვს მუსიკა
ვუსმენ სულგანაბული,
შენც მოსინე თუ გინდა.
8
გამახსენე ის დრო როცა ვეტრფოდი
ქუჩებს,უბნებს, ლოთებს და ავაზაკებს.
რა ვქნა თუკი სულ ვაკეთებ კაის და
არც არავინ მაგინებს და არც მაქებს.
ვის სცალია დღეს საწერად ამისა
სიოც ცივად დაქრის-დაქრის და ქისა!
კვლავ იცლება, უაზროდ ამ ფულისა.
ვისაც აქვს სავსე ალბათ უვლის და,
არ გამომდის მე შენახვა ლარისა
არასოდეს არ ვყოფილვარ ფულის ძმა.
მაგრამ ფულს აქვს დღეს ზალა და ქარიზმა.
9
გავიარე ეს გზები,
აღარასდროს ვნებდები.
გული მტკივა შენც ხვდები?
კვლავ ტირიან გედები.
ღოებ ყორეს ვედები..
და დაგეძებ დარდიანს.
ერთი შენ ხარ ვინც მიყვარს
და გონება საღი აქვს,
ვამბობ სულ და სულ ვიტყვი
დამეთანხმა თუ რიტმი
გიყვარს ცეკვა?
ან ის ძმა
ქალი ნაზად დაიძრა,
მომაწოდა ხელები
და კვლავ მოვეფერები.
10
სულ ტირის სულ ყვირის სული მზიანი,
სიხარულს ეტრფის
