მეტამორფოზი

სავსე იყავი ენთუზიაზმით და ეს სამყარო შენი ხელით ქმნიდა სასწაულს... თუმცა არავის ესმოდა შენი! ძალა დაგაკლეს , მაგრამ სიხარულს კვლავ განიცდიდა შენი გონება... - ო,ეს მღიმარი! ამბობდნენ შენზე, და კვლავ იგრძენი დაკარგვა ძალის.. ინტერესიღა შემოგრჩა მხოლოდ იმ საქმისაგან რასაც ხალისით ქმნიდი აქამდე . - ნეტა რას იღწვის, რა არ ასვენებს?! - ისევ იგრძენი როგორ დაგაკლდა ძალის ნაწილი და იწყე ფიქრი სამყაროს ბედზე, რომ მას შენი ქმნა შეუქმნის საფრთხეს, და ასე იქეც ინოვატორი კონსერვატორად. და შეეგუე გამეფებულ, გადატკეპნილ. სხვების გადავლილ, გაკვალულ, სვე-ბედს!.. რომ დაიღლები ერთფეროვნებით, მოწყენილობა იჩქეფებს შენში. გადაიღვარა ძალის ნაწილი, ანტაგონიზმი გამეფდა სულში. რაც უკვე იწვეს ზიზღს და სიძულვილს!.. ძალის წილი კი მრისხანებამ წაიღო წილად და დგება ჟამი , როცა შიში გიპყრობს ეული... შურისძიების ძალა გიბიძგებს რომ გააღვივო ფარული მტრობა და მტრობას რომ მიაქვს, რას მიაქვს იმდენი?!.. შიში შეგიპყრობს , ძალას კარგავ შურისძიების და გამეფდება შენს სულში ძრწოლა!.. ეს ის დრო არის, უკანასკნელი, რომ მოუხმო კეთილგონებას. მოკრიბო ვნება. როგორც ფენიქსი აღსდგე ფერფლიდან, კვლავ გაიჩინო ინტერესი, იპოვო სფერო, რაც რომ სიხარულს მოგანიჭებს, და დაგაბრუნებს ზე შემომქმედთან, თუ არა მაშინ აპათიას სიკვდილი მოაქვს!.. ასე დაკარგა კაცობრიობამ ბევრი გენია... შემოქმედება განუსაღვრელ რესურსებს ითხოვს. ადამის მოდგმა სულ გაცლის იმას, რაც შენ გაცოცხლებს და უნდა გასცე სიცოცხლეც ისე, რომ ამ სამყარომ ვერასდროს მოგკლას!.. ვირტუოზები ახერხებენ ამ წყაროს პოვნას. ეს არის ერთი. ზე პირამიდის თავში დგომის მთავარი არსი. ეს არის ღმერთი! -მერ'ფი-