ქმრის საიდუმლო საბრალო, საბრალო პანდორა. ზევსმა გონიერებით არცთუ გამორჩეულ ეპიმეთესთან(ეპიმეთე – ბერძნული მითოლოგიის თანახმად, პრომეთეს ძმა, პანდორას ქმარი.) გაგზავნა, ცოლად რომ გაჰყოლოდა, თუმცა ქალს ის თვალითაც არ ენახა; თან თავდახურული, საიდუმლოებით მოცული ქილა გაატანა. ამ ქილის თაობაზე პანდორასთან სიტყვა არავის დაუძრავს. არავის გაუფრთხილებია, რომ თავი არ უნდა აეხადა. რასაკვირველია, გახსნა. სხვაგვარად როგორ უნდა მოქცეულიყო? რა იცოდა, თუ იქიდან ელვის სისწრაფით ამოვარდნილი ყველა უბედურება კაცობრიობის მოუშორებელ ჭირად იქცეოდა და ჭურჭლის ძირში იმედიღა დარჩებოდა? ქილას რატომ არ ჰქონდა გამაფრთხილებელი წარწერა? მერე კი დაიწყეს ვიშვიში: "ოჰ, პანდორა. სად გაქრა შენი ნებისყოფა? ვინ გითხრა, სულელო გოგო, ყუთი გახსენიო, ნამდვილი ქალი ხარ, ცნობისმოყვარეობა მოსვენებას რომ არ აძლევს; შეხედე, რა ჩაიდინე". ჯერ ერთი, ქილა იყო და არა ყუთი, და მეორეც – რამდენჯერ უნდა გაიმეოროს: ერთი სიტყვითაც არავის გაუფრთხილებია, ქილას თავი არ ახადოო!
ჩუქება
