კაფკას ნაწერების 1936 წელს გამოცემული კრებულის ბოლოსიტყვაობაში მაქს ბროდი ამ მოთხრობის შესახებ წერს: „’სორო’ – დაიწერა კაფკას ცხოვრების უკანასკნელ წელს, 1923-1924, ბერლინ-შტეგლიცში, ახალ ბინაში საკუთარი მეურნეობით. ბევრი სიტყვა ყოველდღიურ ცხოვრებაშიც იხმარება (მაგალითად, ცხოველი = მტანჯველი ხველა; კაფკა 1924 წლის 3 ივნისს ტუბერკულოზით გარდაიცვალა). მოთხრობა დასრულებული იყო; შემორჩენილ ფურცლებს ბევრი აღარ აკლია დასასრულამდე – გმირი საომრად შემართული ელის ცხოველთან პირისპირ შეხვედრას და გადამწყვეტ ორთაბრძოლაში იღუპება. (ამ ცნობებს ვუმადლით დორა დიამანტს, გარდაცვლილის ცხოვრების უკანასკნელ თანამგზავრს.)“