ქალური ლოგიკა და ჯაყოს ხიზნები ქალური ლოგიკა ანუ ახალი მატრიარქატი
ყაფლანი მთაში ცხოვრობდა, თავის ნამუსის ქუდს ისე უფრთხილდებოდა, ღამე ცოლთან, ამეთვისტოსთან რომ დაწვებოდა შთამომავლობის გასამრავლებლად, იქაც არ იშორებდა ნამუსიან თავიდან.
ამიტომაც იყო ის ქუდი ნამუსიანი, თორემ სხვა შემთხვევაში ხალხი იტყოდა: ყაფლანს აეხადა ნამუსის ქუდიო. მერე ვიღაცას დაავიწყდებოდა, რომ იმის ქუდზე იყო ლაპარაკი და იტყოდნენ ყაფლანს აეხადა ნამუსიო.
ყაფლანი მთაში გაზრდილი კაცი იყო, იცოდა თუ ერთხელ ხალხის ყბაში ჩავარდებოდა, მერე იქიდან საუკუნეების მანძილზე ვეღარ ამოვიდოდა.
მთაში ეგრე იციან, რაიმე ამბავს აუცილებლად გააშაირებენ, ლექსად ან პოემად აქცევენ, სახალხოდ დაამღერებენ, ქუჩებში, სახლებში, იალაღებზე, ქალაქებში, დაბა-სოფლებში.
ჰოდა ცხოვრობდა ეგრე ყაფლანი თავზე ქუდმოუხდელ-ნამუსიანად, ქედ-კისერ მოუდრეკლად. იმ ქუდს გასარეცხადაც არ აძლევდა ამეთვისტოს, ვაითუ ვინმე გამვლელმა დამინახოს თავშიშველი და უნამუსობა დამწამოსო.
ნათქვამია: ქალმა თუ გაიწია ცხრა უღელი ხარკამეჩი ვერ დააკავებსო. როდესაც ყაფლანის თავზე ის ნამუსის ქუდი, სადღეღამისო ხმარებისგან მთის სპეტაკი თოვლივით ჩამოდნა, ხრამებად და ხევ-ხუვებად იქცა, ალაგ-ალაგ ღრუბლის ნაფლეთებსაც დაემსგავსა, ამეთვისტომ ისე გაიწია ქმრისკენ, ცხრა უღელ ხარ-კამეჩსაც კი აჯობა გამწევი ძალებით.
ყაფლანი სალი კლდესავით უდრეკი იყო, იმას მტრის ათას კაციან ლაშქართან მარტო შებრძოლებისაც არ ეშინოდა და ცხრა უღელი ხარ-კამეჩის ძალის გამწევ ცოლს როგორ არ გაუწევდა უდრეკ წინააღმდეგობას?!
ათამპაპიდან დღემდე, არც ყაფლანი და არც მისი სახელოვანი წინაპრები, პირისპირ ბრძოლაში მტერთან არასოდეს დამარცხებულან, ნამუსის ქუდი ეხურათ და იმიტომ. ნამუსის ქუდიანი კაცი მტერს ზურგს, ანუ თავისი სხეულის უკანა ნაწილს არასოდეს უჩვენებს, უმალ ბრძოლის ველზე ნამუსიანი სიკვდილი ურჩევნია ზურგშექცეულ, უნამუსო სიცოცხლეს.
მტერმა იცოდა ეს და პირისპირ ბრძოლას ვერასდროს ბედავდა. თუ ოდესმე დამარცხებულა მისი წინაპარი და თვით ყაფლანი, ღალატით ან ზურგიდან ლაჩრულად მიპარვით მოუხერხებია ეს მტერს.
ქალიც და კაციც ხომ მიუხედავად ერთი მეუღლეობისა და ჭაპანწყვეტისა, მაინც საპირისპირო სქესისა და აქედან გამომდინარე, სხვადასხვა ბუნებისანი არიან, ბრძოლის ხერხებიც სხვადასხვა აქვთ.
თუ ყაფლანსავით მხნე, ნამუსიანი ქუდის პატრონი კაცი ყოველთვის ვაჟკაცურად პირისპირ უტევს მოწინააღმდეგეს, ამეთვისტოსნაირი ქალები პირიქით, ზურგიდან უტევენ მას და მზაკვრული ფანდებით, მაინც ამარცხებენ მთასავით წამომართულ, ერთი შეხედვით უძლეველ გოლიათს.
ამეთვისტომ იცოდა ის ქალური საიდუმლო, რომელიც მხოლოდ ქალთა სამყარომ იცის. იქ ვერც ერთი მამაკაცი ვერასდროს გაჭაჭანდება, როგორი მშვილდოსან-მოისარი თუ თოფ-დამბაჩოსანიც არ უნდა იყოს.
საიდუმლო კი ის იყო, რომ იმ ანდაზას, რომელიც თვითონ შექმნეს კაცების შესაშინებლად და დასამორჩილებლად პრეისტორიულ ეპოქაში, როდესაც მატრიარქატი ბატონობდა, ერთი საიდუმლო სიტყვა აკლდა.
მატრიარქატის ბელადი ამორძალები დამორჩილებულ-დაბეჩავებული კაცების შესაშინებლად დაჰკიოდნენ მთებიდან. ველზე მონად მომუშავე კაცებამდე აღწევდა შემზარავი კივილის ექო: „ ქალმა თუ გაიწია, ცხრა უღელი ხარ-კამეჩი ვერ დააკავებს!!! “
თვითონ ამორძალები კი, როგორც ქალებს სჩვევიათ, ერთმანეთს ყურში საიდუმლო მაგიურ სიტყვას ეჩურჩულებოდნენ. ეს მაგიური სიტყვა იყო „ ხერხი “ , ანუ: „ ხერხი სჯობია ცხრა უღელი ხარ-კამეჩის ღონესაო, თუ ქალი მოიგონებსაო “ .
კაცები მაშინ ისე იყვნენ დაბრიყვებულები, მართლა სჯეროდათ, ქალები ჯან-ღონით გვჯობიანო. ასე რომ არ იყო სინამდვილეში, ქალებზე უკეთ ვინ იცოდა?! ამიტომაც მკაცრად ინახავდნენ ამ საიდუმლო სიტყვას, რომ მამაკაცებს არაფერი სცოდნოდათ ამ საიდუმლო იარაღის არსებობის შესახებ.
ერთხელ ეგვიპტელ ქალღმერთს, ოსირისს ეს საიდუმლო წამოსცდა თავის შეყვარებულთან, რამზესთან, თაფლობის თვეში (ისე, როგორც მედეამ გაანდო საიდუმლო „ ხერხი “ იაზონს).
იმ დღის მერე გაბატონდა პატრიარქატი, რამზესი ფარაონი გახდა, ოსირისი კი გაქვავდა და ძეგლად გადაიქცა საიდუმლოს გაცემისთვის.
ამეთვისტო ეგვიპტელი ხომ არ იყო, ცალი ფეხი გაღმა მთაზე ედგა, ცალი - გამოღმაზე, იქიდან თემურ ლენგმაც ვერ ამოაკვეთინა ფეხი და ეგვიპტელი ფარაონი რას დააკლებდა?! იქ, მთაში თუ ყაფლანს ეხურა დაფხრეწილი, მაგრამ მაინც ნამუსის ქუდი, ამეთვისტოსაც მანდილი ეფარა თავზე, რომელიც წინაპართაგან მზითვად გადმოსცემოდა. ეს მანდილი უბრალო არ იყო, ის სახელოვან შუმერ ოსტატთა ნახელავი გახლდათ. მხოლოდ ამეთვისტომ იცოდა მამაკაცთათვის უხილავი იმ საიდუმლო ასო-ნიშნების წაკითხვა, რომელიც მანდილს ამშვენებდა. ეს იყო სიტყვა „ ხერხი “ .
სწორედ ეს საიდუმლო „ ხერხი “ გამოიყენა კლდესავით უდრეკ ყაფლანთან „ ყეჭნაობაში “ ამეთვისტომ.
პირისპირ ბრძოლაში რომ ვერაფერი გააწყო, ზურგიდან შემოუარა ქალმა კაცს ისე, რომ ეს მზაკვრული მანევრი ვერ შეემჩნიათ. ან როგორ შეამჩნევდა ვინმე, როცა იმ ღამეს ამეთვისტო განსაკუთრებულად ალერსიანი იყო ყაფლანის მიმართ.
კაცებს საერთოდ ამუნჯებს, აყრუებს და აბრმავებს ქალის ალერსი. თუ ამასთან ერთად, ქალმა კაცს კუჭიც ამოუვსო, მაშინ კაცს გონება
