შვილი [გარყვნილების ბუდე]
ერთ დღეს თემური განრისხებული იყო,სიმწრის ცრემლები სდიოდა თვალებიდან ღაპა-ღუპით პატარა ბავშვივით.როცა ვკითხე განრისხების მიზეზი შემდეგი რამ მომითხრო:
-,,როცა მაია პირველად ვნახე მაშინ ალბათ 15-16-წლის თუ იქნებოდა.ძალიან ლამაზი და მხიარული იყო.ერთი ქალის ფასი რომ იტყვიან თმები ჰქონდა,რომლებიც მუხლის თავზე სწვდებოდა. გულიანი სიცილი იცოდა,მისი ხმამაღალი კისკისი მოშორებით მცხოვრებ მეზობლებსაც კი ესმოდათ.16-წლის ასაკში გავიცანი მაია, როცა ბიძიას ვსტუმრობდი და როგორც საკუთარი და ისე მივიღე.
მის თავს დიდი ტრაგედია იყო დატრიალებული,მაგრამ ამას ის ჯერ კიდევ ვერ გრძნობდა.საქმე იმაში იყო რომ,როცა დედამისი ავადმყოფი მამის სანახავად საავადმყოფოში მივიდა,მამამ ხუმრობით სპორტული პისტოლეტი დაუმიზნა და ხელი გამოკრა,მასი ის ცარიელი ეგონა,მაგრამ სამწუხაროდ შიგნით მასრა აღმოჩნდა და ტყვია დედას თავის არეში მოხვდა და გარდაიცვალა...ერთ უბედუდრებას მეორე მიემატა,მისი უფროსი ძმა შავი სამყაროს ხალხს დაუძმაკაცდა და ციხეში ამოჰყო თავი.მაია ბებიასა და ბაბუას ამარა დარჩა,ისინი ზრდიდნენ ისინი პატრონობდნენ.მაია,როგორც კი 18-წლის გახდა გათხოვდა და ოჯახი შექმნა,მალე შვილებიც შეეძინა ქალ-ვაჟი.
გაიარა წლებმა აფხაზეთის ომის ქარიშხალმა დევნილად მაქცია,ერთ დღეს სანდრო ბიძიას ვესტუმრე,მაიას ბაბუას,იგი მძიმედ იყო დაავადებული და ლოგინად იყო მიჯაჭვული.როგორც რუსიკო ბიცოლასან გავიგე სანდრო ბიძიას მეორე მსოფლიო ომის დროინდელმა ტრამვებმა უწია.ის ერთ-ერთ ბრძოლის დროს მძიმედ დაჭრილა თავის არეში.ის ექვსი თვე უგონოდ ყოფილა სამხედრო ჰოსპიტალში,მხოლოდ ექვსი თვის შემდეგ მოსულა გონს.გამოჯანმრთელებულა და სამშობლოში ჩამოსულა.შექმნა ოჯახი,შეეძინა ექვსი შვილი.ძალიან ნათესავმოყვარე ადამიანი იყო.ის დედაჩემის ღვიძლი დეიდაშვილი იყო.
როცა ბებიას მშობლები მოკვდენია ის სხვა სოფელში გაუშვილებიათ,დეიდას შვილი არ ჰყოლია და მას აუყვანია შვილად.სამწუხაროდ ისე მოხდა,რომ ის თავის დებს არც კი იცნობდა,ჰყავდა სამი და და ერთი ძმა.სანდრომ თავად მოძია ბებია და გაიცნო,ასევე გაიცნო მისი 9-შვილი და შთამომავალი.სანდრო ბებიას დისშვილი იყო,რომელიც განსაკუთრებული იყო თავის ხასიათით,ნათესავმოყვარეობით.დედაჩემს,როგორც საკუთარი ძმა ისე ჰყავდა მიღებული,ჭირი იქნებოდა თუ ლხინი ის არასდროს აკდებოდა სანათესაოს.სანდრო ბიძია აფხაზეთშიც ხშირად ჩამოსულა,დედა დიდი სიყვარულით იღებდა.ნათესაობა შემდგომში მისმა შვილებმა და შვილიშვიებმა გავაგრძელეთ.რა საფუძველი მშობლებმა ჩაუყარეს,იმას ვაგრძელებთ შთამომავალი.
სანდრო ბიძიამ მაიას მშობლებს სახლი წინეზოში აუშენა და ბავშვებიც მის სახლში გაიზარდნენ.რომ არა ტრაგიკული შემთხვევა ბედნიერად ცხოვრობდნენ...საუბარში რუსიკო ბიცოლასაგან გავიგე,რომ მაია ქმარს გაშორებოდა,შვილები ქმართან დაეტოვებინა და ცალკე ცხოვრობდა.შევეცადე კიდეც რომ მომეძებნა,მაგრამ ვერ მივაკვლიე.უეცრად რუსეთში მომიწია წასვლა,რომ ჩამოვედი სანდრო ბიძია გარდაცვლილი დამხვდა.გასვენებაში კი მთელ სანათესაოს მოეყარა თავი.სწორედ გასვენებაში გავიგე მაიას მისამართი,როცა ვიკითხე მითხრეს რომ ის გასვენებაში არ მოსულიყო სირცხვილისგან.მეოე დღესვე დავუწყე ძებნა მაიას,პირველ დღეს სახლში არ დამხვდა.მეორე დღეს კი ვნახე,როგორც კი დავაკაკუნე კარებზე კარები გამიღო დანახვისთანავე მიცნო,არც მე მქონდა მისი სახე დავიწყებული,არ იყო დიდად შეცვლილი,შენარჩუნებული ჰქონდა მისი სილამაზე,არც თმები ჰქონდა შეჭრილი.გაკვირვებული მიყურებდა მითხრა:
ჩემი თავი რამ გაგახსენა?
-სულ მახსოვდი ვუპასუხე და ბოდიში მოუხადე იმისთვის რომ დღემდის ვერ შევძელი მოძებნა.
თემურ ბიჭო სულ არ შეცვლილხარ,როგორც ახალგაზრდობაში იყავი,ისეთივე ხარ ახლაც...
წავედი საჩუქრები ვუყიდე და მოვუტანე.ცოტა ვისაუბრეთ და წავედი.მესამე დღეს თავად დამპატიჟა,როცა მოვედი მაგიდა გაეწყო არნახული, სტუმრად კი თავის დაქალები დამახვედრა.როცა მის დაქალებს გამოვეცანი ჩანდნენ რომ ცოტა მსუბუქი ხასიათის ქალები იყვნენ,მაგრამ ისინი,როგორც მაია ისე მივიღე.იმ დღეს კარგად მოვილხინეთ.იმ დღის შემდეგ მაიას ხშირი სტუმარი ვიყავი და მისი ჭირისა თუ ლხინის მოზიარე,მეცოდებოდა ასე გარიყულად,რომ ცხოვრობდა მისი უდიერი საქციელის გამო.თავადაც,როგორც საკუთარ ძმას ისე მღებულობდა.მაიას ძმა გარდაცვლოდა და გული დამწუხრებული ჰქონდა მისი გარდაცვალებით.რა თქმა უნდა ძმას ვერ შევცვლიდი მის ცხოვრებაში,მაგრამ მოვალე ვიყავი ძმობა გამეწია.ხშირად ვქეიფობდი მის დაქალებთან ერთად,კარგი მომლხენი ქალები იყვნენ.
ერთ-ერთი დაქალი,რომელსაც ცირა ერქვა სულ მაიასთან იყო.კაცი იფიქრებდა,რომ ამ ქალს საკუთარი ოჯახი არ აქვს და მაიას შეხიზვნია.ერთ-ერთ სტუმრობისას მაია მძიმედ გაციებული დამხვდა,ლოგინად იყო ჩაწოლილი მაღალ სიცხიანი.მას ცირა თავს ადგა და ეხმარებოდა გამოჯანმრთელებაში.როცა მაიას ვკითხე თუ რა უშველიდა მის ავადმყოფობას მითხრა:
-რძე ძამია,რძე!
-მე გიშოვნი ახალ რძეს ვუთხარი!...
ჩემს სოხუმელ მეზობელს საქონელი ჰყავდა და გადავწყვიტე,რომ მისთვის რძე გამომერთვა.წავედი რძეზე!- ვუთხარი მაიას და კარებისკენ გავეშურე.მეც წამოვალ შენთან მითხრა ცირამ.
-არა,შენ მაიას მიხედე!-ვუპასუხე.
-წამოვიდეს,აქ რას მიკეთებს მითხრა მაიამ.
ცოტა ხანში მე და ცირა ჩემი მეზობლის ბოსელში ვიყავით რძეზე.რძე გამოვართვით და მაიასკენ წამოვედით.
-აქ ჩემი და ცხოვრობს ვუთხარი ცირას და დავპატიჟე, რომ ავსულიყავით.ჩემმა დამ მაგიდა გაგვიწყო ად პურმარილიც მოგვაყარა რიხიანად.ჭაჭის არაყით რამოდენიმე სადღეგრძელო ვთქვი,ვიფიქრე ცოტას შემათბო კიდეც,გარეთ კი საკმაოდ ციოდა.რამდენიმე ჭიქა არაყი მე დავლიე, იმდენივე ცირამაც დალია.კარგად