"მერე როგორ იყო, დედი, რომ ცხოვრობდნენ?
 - ცხოვრობდნენ ჩვეულებრივად.
 - როგორ, როგორ ჩვეულებრივად? - ძილს ებრძოდა და გაუთავებლად იმეორებდა ბიჭი.
 - როგორ და ისე, ჩვეულებრივად: უფლისწული მთელი ცხოვრება კონკიებს ეძებდა, კონკია კი იჯდა სასახლეში და მთელი ცხოვრება უფლისწულს უცდიდა, გაიგე... დაიძინე... ახლა სამი საათი გახდა!" კოტე ჯანდიერის შესანიშნავი მოთხრობა ლოდინზე, ბრაზსა და სიყვარულზე, და იმაზე, რომ "სინამდვილეში არავითარი ბნელი და ნათელი მხარეები არ არსებობს. ასე რომ იყოს, ცხოვრება გაცილებით ადვილი იქნებოდა. ხანდახან გაჩახჩახებული დარბაზები უფრო ბნელი და საშინელია, ვიდრე ციხის კარცერი, ზოგჯერ კი ვირთხებიან საკანშიც ინთება შუქი, რომელსაც მარტო შენ ხედავ. გამოცდილება გასწავლის ამის დანახვას".