ნიკოლოზ ბარათაშვილი
გრიგოლ ორბელიანისადმი*Дражайший дядя!Я получил ваше пис[ь]мо, с которым я очень обрадовался, и желаю вам всякаго благополучия, что, вас видет[ь] здоровым. Но что о своих успехах писать, когда вы самы знаете; а [и]нструменты ежели пришлете, очень благодарен буду. Чтоже дальше писать, дрожайший дядя! только что желать вас благополучным счастливым и проч.Имею честь, прибыть любщий вас племянник Н. Баратов.Его Сиятельству Милостивому государю Григорию Орбелянову.**[1831], 3 სექტემბერი____________________ * ეს წერილი 1968 წლის გამოცემაში არ არის დაბეჭდილი (იგი ნ. ბარათაშვილის თხზულებათაგან ამოიღო პ. ინგოროყვამ).** ძვირფასო ძია!მე მივიღე თქვენი წერილი, რომელმაც ძალზე გამახარა, გისურვებთ თქვენ ყოველივე ბედნიერებას და ჯანმრთელობას. ჩემს წარმატებებზე რაღა მოგწეროთ, როდესაც თქვენ თვითონ იცით; თუ ხელსაწყოებს გამომიგზავნით, დიდად მადლობელი დაგრჩებით. მეტი რაღა მოგწეროთ, ძვირფასო ძია! ვისურვებ თქვენს კარგად ყოფნას და ბედნიერებას და სხვ. დავშთები პატივისცემით თქვენი დისწული ნ. ბარათოვი. [მისამართი]: მის ბრწყინვალებას, მოწყალე ხელმწიფეს გრიგოლ ორბელიანოვს. ღამე ყაბახზედმიყვარს, ყაბახო, მყუდროება ღამისა შენის.... ძიავ! ეს ლექსები დიდი ხანია დაწერილი მქონდა, მაგრამ ფოჩტას ვერ ვანდე კიდევ, რა ვიცი, როგორ მომხდარიყო? იქნება დაკარგულიყო და მერმე პ....„არ ვინ იცის, რა გამოვა რისაგან“ *.სხვებრ, გთხოვთ, თქვენის წიგნით მასიამოვნოთ რაიმე, იგი ჩემთვის ძვირფასია. მშვიდობით! ღმერთმა ინებოს, რომ კვალად მამულში გიხილოთ.თქვენი უმორჩილესი ნ. ბ ა რ ა თ ა შ ვ ი ლ ი .მიხეილ თუმანიშვილისადმი6-го августа 1838г. ТифлисМилый друг Не пеняй меня за молчание. Право, в нашем скучном от жаров, душном от пыли городе нет ничего любопытного. Я оживляюсь только по вечерам лунным, так прекрасным в Тифлисе! Вчера в один из этих вечеров пошел я бродить в Московской заставе; Вдруг я очуился на кладбище. Признаюсь, немного смутился, когда я взглянул на это онемение: 11-ть часов ночи. Ни души! кругом пустота вечная; луна тускло освещает могилы, как догоряющая лампада усопшего. Тихо и медленно протекает Кура, как будто боясь нарушить покой в этом унылом мире... Ты теперь в раздолье, и я не хочу смущать тебя мрачными думами, которые навело мне на душу это зрелище небесно-земное! Но скажу, что прекрасное изобретение кладбище, а это неоходимо, чтоб смертный порой читивал бы по нему свою жизнь: утешение несчастного_конец счастию! Ну, обратимся к тебе. Спасибо, брат, за письма, за удоволствие. Последнее из них читали мы с Захарием Орбелиановым. Это была критика или лучше послание к сочинителю ასტრა“ Прекрасно! Только, кажется, оно не достигнет цели, но есть , ты не узнаешь, кто это неведомое ასტრა. Это тайна сочинителя. Он писал ни для тебя, ни для света; писал для нее одной; О н а его понимает и он этим доволен. Чтоже ему больше? Нужды нет, понял ли ты его или нет? Мы все энаем только значение слова ასტრა“, то это очень просто: оно взято с французского ასტრე, которое по нашему, ძმაო თავყანა, значит. „მთიები“._ასე, ჩემო ბატონო!Скажу тебе новость, თუ არ გაჯავრდები. Я еду сегодня вечером в. д. Мцкетели_зачем, что о н а там. Мать ее просила меня провесть с ними несколько дней. Каковы должны быть эти дни? Ах? მაშ, მოკვდი, ბზ!გ. ორბელიანისადმისაყვარელო ძმაო გრიგოლ, შენი წიგნი მომიტანა დიმიტრი ჯორჯაძემ.1 დიდად მაამა ამ წიგნმა, მეტადრე ქართველების ქებამ.- მაინთ თქვენ და იქით ანდრონიკოვი!2 მილიციამ, როგორც იტყვიან, ასახელა თავისი სახელი და ზღაპრული გმირობის ხმა დაიგდო მრთელს მხედრობაში; თვარემ შენ თვითონ შეიტყობ დაწვლილებით.- მითამ როდის და რაში არა ვყოფილვართ კარგნი, მაგრამ ჩ ი მ ი ქ უ ნ ი მ!მჯერა ს ა რ დ ლ ო ბ ა არღუთინსკისა,3 საგინოვისა4 და გურამოვისა,5 რადგანაც შენ აქებ, მაგრამ მინდა ერთი ჩაგიხველოთ. შენი დიპლომატობა ხომ ადრევე ვიცოდით. ხუმრობა არ არის, რომ ქართველმა კაცმა გურულებს შეაგონოს ყოველივე უ ბ ე დ უ რ ე ბ ა, რომელიც შეუდგების აღშფოთებას, შაბაშ, მკლავთა და განკარგულებათა თქვენთა!ძმაო გრიგოლ, ტფილისის ამბავი მაგთენი არაფერია. ცოტას ხანს დაჰყვეს აქ ადლერბერღის6 შვილებმა და, რაღა განგიმარტო, შენ მიჰხვდები, რაც ადლერბერღის შვილები აქ იქნებოდნენ. პოლკის კამანდერი გამოგიცვალეს*, მაგრამ ეს განკარგულება მოხდა უწინარეს,
ჩუქება
