სურვილის სიმძიმე

სურვილის სიმძიმე თავი I  

ფრანკ ბ. მგზავრობის გამო ქანცგაცლილი და გაღიზიანებული სახლის კარებს მიადგა. ბარგი დაბლა დადო და დიდებული მოსვენება იგრძნო. თერა, ქალაქი ,სადაც გაიზარდა უკვე ენატრებოდა, მაგრამ ლითფისში მანამდე გადატანილი ამბები დედაქალაქში დარჩენის დიდრონ სურვილს უღვიძებდა: სტუდენტობა, სიყვარულის მიჩქმალული, ზოგი საყურადღებო, ზოგი არარად ჩასაგდები ამბები, უყვარდა წერა, თავის საქმე, ნაკლოვანებას იშვიათად ხედავდა მის მიერ გადადგმულ ნაბიჯებში. რაღაც გასაოცარს ელოდა ცხოვრებაში, რომ გეკითხათ უკვე საკმაოდ დიდი ჟამი, არადა სულ რაღაც 18-19 წლის იყო ფრანკ ბ. კარზე დაკაკუნების შემდეგ, ლოდინი დიდხანს არ მოუწია, თორემ შეიძლება ჭკუიდანაც შემცდარიყო. კარი, საამო სახით მისი ძმის, ტრევორის ცოლმა გაუღო. ევამ დაუხანებლად გადაკოცნა და ჩემოდნის შიგნით შემოტანა მოისურვა. ბ.-მ     არ დაანება და იმ ძალით, რომელიც ჯერ კიდევ ჰქონდა შერჩენილი, ბარგი ზღურბლს იქეთ შეაგდო. მალე ტრევორიც შენიშნა, რომელიც უსაზღვრო სიხარულითა და კმაყოფილებით იყო აღვსილი. გულთბილად შეხვდნენ ერთმანეთს , მერე საწოლზე ჩამომჯდარ ფრანკს წყალი შესთავაზეს, მაგრამ ამ უკანასკნელმა იუარა. ერთი თვე, ერთი გასაცოდავებული თებერვალი ისვენებდა ყველაფრიდან ფრანკი და იგრძნო თუ არა, მცირედი , უადგილო ადგილას გაჩხერილი გაუცხოება ცოლ-ქმრის მიმართ, თავი დაიდანაშაულა. სწორედ მის ქმედებაში გამოსჭვიოდა რიდი და მოუსვენრობა, თორემ თავის მხრივ ტრევორსა და ევას ურთიერთობის ცვლილების თაობაზე გონებაშიც კი არაფერი გაუვლიათ. უმალვე შეეცადა შეცდომის გამოსწორებას.
- მალე პატარაც დაიბადება, საგრძნობლად გაიზარდა მუცელი არა ? - გაიცინა ფრანკმა და იმედიაინი თვალებით ევას შეაცქერდა. გოგონამაც , თითქოს კომპლიმენტს იფერებსო, უხერხულად გაიღიმა და ტრევორს კალთაში ჩაუჯდა.
- ერთი სული მაქვს, მოთმინების ნატამალიც აღარ შემრჩა კაცს, - შეჰყვირა ტრევორმა. მერე განაგრძო - მეორე სემესტრი შედარებით დიდი მნიშვნელობა აქვს შეძენილი, ხომ იცი , მედიცინა აუჩქარებელი და სათუთი საქმეა , - დიდარქტიკული ხმით წარმოთქვა ტრევორმა და მაშინვე ბ-ს სახეს მიაჩერდა, რომლის ფიზიონომია წამიერად უკმაყოფილოებით განიჭვრიტა და უსიამოვნება აღებეჭდა თან. დიახ, სულაც არ ეპიტნავებოდა მის ვალდებულებებზე საუბარი ფრანკს.
  - მესმის, ჩინებულად მესმის, - მაინც მოთმინებით უპასუხა ფრანკმა ძმას , რომელიც ჩაფიქრებული სახით იჯდა, თითქოს ახალ კითხავს ისაზრებს და ჯერ გაჭირვებით ვერაფერი გაუხსენებია რაო. ევა ტრევორის კალთიდან ადგა მაგიდაზე საჭმლის მოტანა დაიწყო. ფრანკს უარი აღარ უთქვამს. სანამ სუფრა მზად იქნებოდა, მანამ ტრევორმა დავიწყებული კითხვა დასვა:
  - ვერონიკამ მითხრა საკმაოდ გაუხეშებული მეჩვენა მთელი დასვენებების მანძილზეო. ოთახიდან არ გადიოდი და თუ გახვიდოდი ისიც - ვერონიკამ მითხრა საკმაოდ გაუხეშებული მეჩვენა მთელი დასვენებების მანძილზეო. ოთახიდან არ გადიოდი და თუ გახვიდოდი ისიც გარეთ, თითქმის არ გვესაუბრებოდა ხოლმეო. კიჰაც გულდაწყვეტილი იყო შენზე.
    - ოჰ, თითქოს არ იცოდეთ , დროს რომ ტყუილუბრალოდ არ ვფლანგავდი. ვწერდი და დავწერე კიდეც პირველი წიგნი, მაგრამ მაგის გათავისების უნარი მაგათ არ გააჩნიათ, არც მინდა ის ბედნიერება აგიღწეროთ, რაც განვიცადე, დიდი ხანი ველოდი მაგ დღეს, თქვენ კიდევ უხასიათობაზე მელაპარაკებით. უადგილო და გულდასაწყვეტია ძმაო. - უკმეხად მიუგო ტრევორს და თავი დასანანად გააქნია თავი - ვიცი და საჭირო სულაც არაა , საგმირო საქმედ რომ მიიჩნევ მაგ ყველაფერს, მუდმივად ერთი და იგივე იმიზეზო, უხასიათობის გასამართლებლად. - როყიოდ თქვა ტრევორმა და მაშინვე ფრანკს შეაცქერდა, წამით ინატრა იქნებ წყობიდან გამოვიყვანო და მერე ვიცი რასაც ჩავიდენო.
    - უხასიათოდ ვიყავი აქამდე? ჩამოვედი და სიამოვნების მეტი არაფერი მიმეღო, სანამ დაუკრიფავში არ გადახვიდოდი. მაშ, მიპასუხოს ევამ, სიბრაზე ან გაფუჭებული გუნება შემამჩნიე? მითხარი, გთხოვ, - მზერა ევას მიაპყრო, რომელიც თეფშებს მაგიდაზე ალაგებდა. მანაც უარის ნიშნად თავი გაიქნია , თქმით კი არაფერი უთქვამს.
    - მე ერთს გეტყვი ფრანკ. სულელი არ ვარ, ვიცი გეზი საეთაც გაქ აღებული , მაგრამ არ დავუშვებ, არა იმიტომ რომ ცუდ საქმეს ჩადიხარ, არამედ თავ-გზას აგიბნევს ეგ ყოველივე. დღეს იქნება წარმატება, ხვალ კიდევ კაცმა არ იცის ეხსომები თუ არა ხალხს. წარმატება ისე ვახსენე თითქოს ნებითობითა მიიღწეოდეს. სანამ რამეს მიაღწევ მანამდე რა ტანჯვის გზაც გაქვს გასავლელი. ვერ შეუთავსებ ქირურგიას და წერას ერთმანეთს. გზადაკარგული გაიჩხირები სადღაც და დამთავრდება ცხოვრება. არაფერს არ ნიშნავს , ორი წლის წინ გამოცემული წიგნი , არაფერს. იცი , რა ნაგავიცაა, არაფრისმომცემი , მხოლოდ სიჯიუტითა და დიდკაცობით გაზვიადებული. საქმე , რომელიც გარანტიას გაძლევს სხვის კმაყოფაზე არ