ნაწილი 1 -
შესვენება - თავი 1 ფრედი და ელი
ფრედ და ელი სტოუნები ტყუპი კი იყო, მაგრამ ვერ დაედგინათ, იდენტური თუ არა. ერთ დღეს დაიბადნენ (20 სექტემბერს, თერთმეტი წლის წინ), დედა და მამაც საერთო ჰყავდათ (ერიკი და ჯენინი), მაგრამ ერთს ხომ ფრედი ერქვა, მეორეს კი - ელი, ბიჭი და გოგო კი, ცხადია, ვერასდროს იქნება იდენტური ტყუპი.(ბიჭი და გოგო მხოლოდ ფრატერნალური ტყუპი შეიძლება იყოს, იდენტური ვერასოდეს იქნებიან. განსხვავებას ნუ ამახსნევინებთ, ცოტა უხერხული რამეა. )
ამისდა მიუხედავად, ისინი მაინც იდენტურად გრძნობდნენ თავს. ხანდახან ერთმანეთის ფიქრსაც კი ხვდებოდნენ. 200 მეტრითაც რომ ყოფილიყვნენ დაშორებული, ერთიმეორეს სიტყვას ტუჩებით მიანიშნებდნენ და ორივეს მშვენივრად ესმოდა, რასაც ამბობდნენ. იდენტურებსაც რომ ჰგავდნენ! ორივეს სათვალე ეკეთა, ხშირად სკოლის ფორმა ეცვათ (თუმცა, სრულიადაც არ იყო სავალდებულო სკოლაში ფორმით სიარული) და სწორედ მაშინ, როცა ეს ამბავი იწყება, ორივეს ბრეკეტები ეკეთა ზედა კბილებზე.
თან ერთნაირი რამეებიც მოსწონდათ: სუპერგმირები გინდა თუ იაპონური ფანტასტიკური მულტფილმები, კომიქსები, მათემატიკა (დიახ, მართლა უყვარდათ მათემატიკა და ხანდახან ასეთ რამესაც თამაშობდნენ: „ვინ დაასახელებს პი-ს უფრო მეტ რიცხვს!“) და, რაც მთავარია, ვიდეოთამაშები, უკლებლივ ყველა ვიდეოთამაში, განსაკუთრებით კი - ფიფა, სტრიტფაითერი, - სუპერმარიო და მაინკრაფტი. თავიანთ ჯიბის ფულს სწორედ ამ თამაშების უახლესი ვერსიებისთვის აგროვებდნენ. ვიდეოთამაშებში ელი სჯობნიდა(აი, ფრედს კი უკეთ სხვა რამ გამოსდიოდა: ავატარების შექმნა. ნებისმიერი თამაშის ნებისმიერ ავატარს ისე დააყენებდა, მის დანახვას არაფერი ჯობდა - ვარცხნილობას, თვალისა თუ კანის ფერს, ტანსაცმელს, კბილებს - რას არა, სულ სხვადასხვა ზომისას და წონისას. ფრედი ხანდახან იმასაც კი ფიქრობდა, თამაშზე მეტად, მგონი, ამის კეთება მიყვარსო. ), რაც ფრედს სულაც არ ანაღვლებდა. იცოდა, ელის რომ უფრო სწრაფი თითები ჰქონდა და თვალისა და ხელის დაკავშირებაც უკეთ ეხერხებოდა.
ფრედს თამაშის წაგების შემდეგ თუ უფუჭდებოდა გუნება, თორემ სხვა დროს სიამოვნებით უცქერდა, როგორ სწრაფად დაქროდნენ ელის თითები მის კონტროლერზე, თითქოს კლასიკურ მუსიკას უკრავდა, თანაც - ნოტების გარეშე. როცა ვამბობ მის კონტროლერს, არ გატყუებთ. დიახ, ელისა და ფრედს თავ-თავიანთი კონტროლერები ჰქონდათ. შეუჩვეველი თვალისთვის/ხელისთვის ორივე ერთნაირი ჩანდა/ერთნაირ შეგრძნებას იწვევდა, მაგრამ ელი ყოველთვის ცნობდა თავისას, რომელიც ზუსტად მის სტილს იყო მორგებული.
სწორედ ამიტომ იყო ასე გულდასაწყვეტი, რაც მოხდა.
ჩუქება
