ბატონ რეზო ადამიას ახალი რომანი
საქართველოს საზოგადოებისთვის კარგადაა ცნობილი ბატონ რეზო ადამიას ხელოვნება. ის ჯერ კიდევ ათეისტურ-კომუნისტურ ეპოქაში, როდესაც ეკლესიის წმინდანთა სახელის ხსენებაც კი მიუღებელი იყო, ხატავდა (წერდა) წმიდა ხატებს, რომლებსაც უწმიდესი პატრიარქი სრულიად საქართველოისა – ილია II, აგზავნიდა სხვადასხვა ეკლესიაში. მე პირადად კარგად მახსოვს, ძველ საპატრიარქოს შენობაში, რომელიც სიონის წმიდა ტაძრის ეზოში მდებარეობდა, რეზო ადამიას მიერ დახატული წმიდა ხატები, თვალში საცემი ფერთა ხალასით გაცისკროვნებული. მახსოვს ერთი მხატვარი ქალი, რომელიც გააფთრებით იბრძოდა, რათა რეზო ადამიას ეს ხატები დაგვეწუნებინა, მაგრამ გულიდან ამოსულ სიყვარულს, თავდადებულ და თავგანწირულ გრძნობას ერისა, მამულისა და სარწმუნოების სიყვარულისა წინ ვერაფერი დაუდგება, რეზო ადამიამ ჭეშმარიტად გაიმარჯვა, და ამის ერთ-ერთი კარგი ნიშანია მისი სიბერის პირმშო ახალ სფეროში, რომელსაც ლიტერატურა ჰქვია – რომანი წმიდა ნინოს შესახებ, მისი ხატების მსგავსად სავსე ფერადოვანი გამებით.
ნიჭიერი ადამიანი ყველა სფეროში ნიჭიერია, ბატონ რეზო ადამიას ნიჭიერების მოწმენი კიდევ ერთხელ გავხდით. დავით აღმაშენებლის, ვაჟა-ფშაველას და გალაკტიონ ტაბიძის ლიტერატურული პრემიების ლაურეატმა ახალი სალიტერატურო სიმაღლე დაიპყრო. მისი ხატებიდან და შემოქმედებიდან ცნობილია, თუ როგორ გამორჩეულად უყვარს ბატონ რეზოს ქართველთა განმანათლებელი, ქართველთა ემბაზი, დედა ქართველთა სარწმუნოებისა – წმიდა ნინო. მისი ხატები წმიდა ნინოსი ამშვენებს ჩვენს საკათედრო ტაძარს მანგლისში. ღამისთევის ლოცვებისას, ყოველთვის ვჩერდები ამ ხატებთან, ვაკმევ მათ წმიდა საკმევლით, ვევედრები უფალს, ამ დროს ჩემს მოგონებათა სფეროში ჩნდება ხოლმე ბატონი რეზო და მასაც ვლოცავ. ახლა, როცა მან ახალ – სალიტერატურო ასპარეზზე თავი გამოიჩინა, როგორც წმიდა ნინოს შესახებ რომანის ავტორმა, ვლოცავ მას და შევთხოვ უფალს, გააძლიეროს და განამტკიცოს ქართველი ერი იმ სარწმუნოებაში, რომელიც წმიდა ნინომ გვიქადაგა.
ვლოცავ მის აპოლოგეტს – ბატონ რეზო ადამიას, ამინ.
მიტროპოლიტი ანანია ჯაფარიძე