იტვირთება...
მთავარი
წიგნები
კატალოგი
მოხმარების წესები
ჩვენ შესახებ
„საბას“ შესახებ
სიახლეები
პროექტები
ვიკიპედია ქართულად
პრემია "საბა"
კონკურსის შესახებ
კონკურსის ისტორია
წესდება
საკონკურსო განაცხადი
/
კონტაქტი
შესვლა
|
რეგისტრაცია
ელ. წიგნი
ელ. წიგნი
ავტორი
გამომცემელი
შესაძენი წიგნები
რაოდენობა
0
0.00
მთავარი
/
წიგნები
/
პერიოდიკა
/
ლიტერატურული გაზეთი #184
ლიტერატურული გაზეთი #184
ანთოლოგია *
2016 წელი |
ლიტერატურული გაზეთი
პერიოდიკა
2,406
ნახვა
5
(0 რეცენზია /0 შეფასება)
მსურს წავიკითხო
ჩემი რჩეული
0.5
ყიდვა
ჩუქება
ანოტაცია
ჩანაწერები: გიორგი ლობჟანიძე. პოეზია: ლია სტურუა, მანანა ჩიტიშვილი, ეკა კვიციანი. პროზა: რეზო თაბუკაშვილი, გია არგანაშვილი. ინტერვიუ: შორენა ლებანიძე. თარგმანი: ტომას სტერნ ელიოტი, კარელ ჩაპეკი.
ვრცლად
რეკომენდებული ელ. წიგნები
2012 წლის 100 ლ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ყველა დროის 20...
ანთოლოგია *
13.03
ყიდვა
2010 წლის 15 სა...
ანთოლოგია *
5.9
ყიდვა
2009 წლის 15 სა...
ანთოლოგია *
5.5
ყიდვა
2006-2007 წლები...
ანთოლოგია *
3.3
ყიდვა
წმინდა გიორგი
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ანგელოზები
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
მოციქულები
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
წმინდა შიო მღვი...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ყოვლადწმინდა ღვ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
უფლის წინასწარ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ასურელი მამები
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
მეოთხე საუკუნე
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
საქართველოს სამ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ქართველთა მეოხნ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ქართველ წმინდან...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
წმინდა ქეთევან ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
წმინდა ექვთიმე ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
საქართველოს იმე...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
წმინდა მღვდელმთ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
რატატუი – გემრი...
ანთოლოგია *
1.99
ყიდვა
კარი გამიღე
ანთოლოგია *
0.99
ყიდვა
ღიმილი - ხუმარა...
ანთოლოგია *
2.4
ყიდვა
თანამედროვე სპა...
ანთოლოგია *
4
ყიდვა
ნოველები
ანთოლოგია *
3
ყიდვა
მონაცემთა ჟურნა...
ანთოლოგია *
0
ყიდვა
განდევნილები
ანთოლოგია *
0
ყიდვა
შვიდგზის ლოცვან...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
წმინდა ექვთიმე ...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
ჯვარცმული საქარ...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
სამშობლოს სიყვა...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
კრწანისის ყაყაჩ...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
15 საუკეთესო ქა...
ანთოლოგია *
6.2
ყიდვა
15 საუკეთესო ქა...
ანთოლოგია *
6.2
ყიდვა
ნობელიანტების ლ...
ანთოლოგია *
5
ყიდვა
დაწვრილებით ელ. წიგნის შესახებ
ჩანაწერები: გიორგი ლობჟანიძე. პოეზია: ლია სტურუა, მანანა ჩიტიშვილი, ეკა კვიციანი. პროზა: რეზო თაბუკაშვილი, გია არგანაშვილი. ინტერვიუ: შორენა ლებანიძე. თარგმანი: ტომას სტერნ ელიოტი, კარელ ჩაპეკი.
ელ. წიგნის მახასიათებლები
სათაური:
ლიტერატურული გაზეთი #184
ავტორი:
ანთოლოგია *
გამომცემელი:
ლიტერატურული გაზეთი
გამოცემის თარიღი:
2016
კატეგორია:
პერიოდიკა
ნახვები:
2406
რეიტინგი:
5
მკითხველთა რეცენზია
საშუალო შეფასება
(0) რეცენზია
5
რეიტინგის განაწილება
5
[0]
4
[0]
3
[0]
2
[0]
1
[0]
წიგნის შესახებ
ლიტერატურული გაზეთი #184
ანთოლოგია *
2406
ნახვა
წასაკითხი
რჩეული
0.5
ლარი
ყიდვა
სარჩევი
ყდა
გიორგი ლობჟანიძე ჩემი ფანჯრებიდან
ლია სტურუა
მანანა ჩიტიშვილი
რეზო თაბუკაშვილი
ეკა კვიციანი
ტომას სტერნზ ელიოტი
გია არგანაშვილი
შორენა ლებანიძე
კარელ ჩაპეკი
გიორგი ლობჟანიძე ჩემი ფანჯრებიდან
პირველი
სტუდენტური
იმედგაცრუება
სტუდქალაქში
ჩასახლებისათვის
მისულმა
განვიცადე.
სტუდქალაქის
მმართველს
რეზო
ერქვა,
მის
კაბინეტთან
ჩემნაირების
უზარმაზარი
რიგი
იყო
გაჭიმული.
ახალგასტუდენტებულები
თუ
სტუდენტები
შედიოდნენ
და
იქიდან
დროებითი
ჩაწერის
ნომრითა
და
თავ-თავისი
ოთახების
გასაღებებით
გამოდიოდნენ.
მეც
შევედი.
ჩემი
შესვლა
არავის
შეუმჩნევია.
პირველად
ვიგრძენი,
როგორი
გამჭვირვალე
ვიყავი,
როცა
ყველა
მიყურებდა
და
ვერავინ
მხედავდა.
რეზომ
რომელიღაც
გვერდით
მდგომს
მიმართა:
ვანო,
ამ
ბიჭს
შუამდგომლობა
აქვს
ფაკულტეტიდან.
შენს
კორპუსში
ცარიელი
ოთახი
გექნება?!
ვანო,
ჩია
კაცი,
ხარბი
თვალებით,
მაგრამ
თავმოკატუნებული
მელიის
გამომეტყველებით,
გაურკვევლად
ალუღლუღდა.
წინა
კბილები
აკლდა
და
ლუღლუღი
სწორედ
ამას
მივაწერე.
სინამდვილეში
ადამიანი
ძალიან
გაცხარდა,
რომ
ცალკე
ოთახი
ვიღაც
რეკომენდაციანისათვის
უნდა
დაეთმო.
ცოტა
ხანს
ილუღლუღა
და
მერე
ჩემთვის
მოულოდნელად,
სრულიად
მკაფიოდ
და
მსახიობივით
გამოკვეთილად
წარმოთქვა:
კი,
არის
ერთი,
920
ნომერი,
მეცხრეზე!
ჩავემივიღე
ნანატრი
ბინადრობის
მოწმობა
და
ხალისიანად
ავირბინე
ბაგების
სტუდქალაქის
მეოთხე
კორპუსის
8
სართულის
კიბეები.
დერეფანს
გავყევი
და
ჰოი,
საოცრებავ!
ოთახს,
რომელიც
ჩემზე
გააპიროვნეს,
კარი
არ
აბია.
შიგნით
შევიხედე
და
მხოლოდ
საწოლი
დგას,
ფანჯრები
დაცლილია,
არ
არის
უნიტაზი
და
პირსაბანი.
იქაურობა
ნათურქალივით
გამოიყურება.ჩავედი
ისევ
რეზოსთან,
ხელახლა
ჩავდექი
რიგში
და
როგორც
იქნა,
ისევ
აღმოვჩნდი
მის
იდუმალ
კაბინეტში.
ვუთხარი,
რა
ვითარებაშიც
ამოვყავი
თავი.
სტუდქალაქის
მმართველს
ეს
ამბავი
არ
გაჰკვირვებია.
მხოლოდ
ერთი
ამოიხვნეშა
მრავალმნიშვნელოვნად.
სიტუაციაში
კი
ისევ
კომენტდანტმა
ვანომ
გამარკვია:
ზაფხულობით
თვითონ
სტუდენტებივე
იპარავენ
ამ
ყველაფერს.
ამიტომაც
აქ
ასეთი
წესია:
ყველა
ახალჩასახლებული
კარფანჯარასა
და
სანტექნიკას
თვითონ
ყიდულობს
და
ამონტაჟებს,
მერე
კი
სულ
თვალყური
უნდა
გეჭიროთ,
რომ
ეს
თქვენი
ნაყიდი
ნივთებიც
არ
მოგპარონო!
დაძმარებული
გამოვედი
და
ისევ
მეცხრე
სართულზე
"ჩემს"
"ოთახთან"
ავბრუნდი.
ცოტა
ხანს
ვიტრიალე
შიგნით
და
საშინელი
განწყობით
გამოვბრუნდი:
არ
ვიცოდი,
სად
მეშოვა
ამდენი
ფული,
რომ
ეს
ყველაფერი
ისე
მომეწესრიგებინა,
საცხოვრებლად
გამომდგარიყო.
დერეფანს
ჩავყევი
და
ერთ-ერთი
ოთახის
შეღებულ
კარში
შევიხედე,
სადაც
ვიღაც
იჯდა
და
საქმიანობდა.
რაღაცების
გამოკითხვა
მინდოდა
ჩემივე
თანატოლისათვის,
ამიტომაც
აღარაფერს
მოვერიდე,
პრინციპში,
ჩემს
პრინციპებს
გადავუხვიე
და
ოთახში
მცხოვრებ
ყმაწვილს
პირისპირ
წარვუდექი.
ვუთხარი
ესა
და
ეს
ვარ
და
ასეთ
შემთხვევაში
როგორ
მოვიქცე-მეთქი.
ქერა,
ცისფერთვალება
ბიჭი,
რომელიც
სწორედ
ფანჯრის
ჩარჩოსა
თუ
კარნიზს
აშალაშინებდა,
ღიმილით
მისმენდა,
მერე
წამოდგა
ხელი
გამომიწოდა
და
მითხრა:
მე
ზაზა
მქვია,
ბიბილაშვილი
ვარ!
ჩემი
თანაოთახელი
რაიონიდან
ჯერ
არ
ჩამოსულა,
თუ
გინდა,
ჯერჯერობით
აქ
დარჩი
და
ამასობაში
რამეს
მოვიფიქრებთო!
ზაზა
ბიბილაშვილი
უკვე
ცნობილი
პოეტი
იყო.
მისი
ლექსები
წაკითხული
მქონდა
ლიტერატურულ
ჟურნალ-გაზეთებში
და
ძალიან
მომწონდა.
საერთო
ნაცნობებიც
გვყავდა,
მაგრამ
პირადად
სწორედ
იმ
დღეს
გავიცანი
და
მიხარია,
რომ
მაშინ
დაწყებულმა
მეგობრობამ
ამდენ
ხანს
გაუძლო.
იმ
დღეს
ზაზას
ოთახს
გვიანობამდე
შევრჩი.
ათას
რამეზე
ვლაპარაკობდით.
ალბათ,
მხოლოდ
სიყმაწვილეში
შეგიძლია,
ასე
ერთბაშად
და
უპირობოდ
"შენიანად"
მიიღო
და
დაიგულო
ადამიანი.
მე
საერთოდაც
მახასიათებს
რაღაცნაირი
გულუბრყვილო,
წინასწარი
კეთილგანწყობა.
უფრო
ზუსტად
რომ
ვთქვა,
პირველივე
შეხვედრისას,
ან
ბოლომდე
ვენდობი
ადამიანს
და
მიყვარდება
ან
ნეიტრალური
ვრჩები
და
მერე
ამ
პირველი
შთაბეჭდილებების
გავლენიდან
ძნელად
თუ
გამოვდივარ.
ზაზასადმი
სწორედ
ასეთი
უპირობო
ნდობა
გამიჩნდა
და
თითქოს
მოსასწრები
მქონოდა,
ყველაფრის
მოყოლის
სურვილი
იმ
საღამოსვე
მომეძალა.
ამიტომ,
ვლაპარაკობდით-მეთქი,
წეღან
რომ
დავწერე,
ალბათ,
ძალზე
არაზუსტია,
რადგან,
მეტწილად,
მე
ვლაპარაკობდი,
ზაზა
კი
შიგადაშიგ
და,
ძირითადად,
შორისდებულებით
მერთვებოდა.
ახლა,
როცა
მისი
ხასიათი
ხუთი
თითივით
ვიცი,
მგონია,
ფიქრობდა,
ვერ
არის
ეს
ბიჭიო,
თუმცა,
ცხადია,
ბუნებით
უხვად
მომადლებული
კეთილშობილების
გამო
მაშინ
ჩემთვის
არაფერი
უგრძნობინებია.
ზაზას
მიმართ
პირველივე
შეხვედრისას
გაჩენილ
ნდობას
კი
ორი
ძირითადიმიზეზი
ჰქონდა:
ჯერ
ერთი,
ჩემსავით
ობოლი
იყო
და
მეორეც,
ყოველთვის
კარგ
ლექსებს
წერდა.
დღემდე
ზეპირად
მახსოვს
მისი
იმდროინდელი
რამდენიმე
ლექსი:
"აღარც
თოვლი,
აღარც
სადმე
სოფელია,
მარტო
ღამე
და
ჯიგარი
დაფლეთილი,
ვიცი,
თავი
რომ
მოვიკლა,
ოფელია,
მე
ვერავინ
დამიტირებს
ჰამლეტივით"
ანდა:
"ჩაივლის
ერთი
ღამე
ბედობაც,
და
მოგწყინდება
მარტოკა
წოლა
და
ისე
გავხარ
ზღაპრულ
დედოფალს,
უთუოდ
დევი
წაგიყვანს
ცოლად"...
ბიბილაშვილმა
ამის
მერე
უამრავი
კარგი
ლექსი
დაწერა,
შეიძლება,
ვინმემ
სუბიექტურობა
დამწამოს,
მაგრამ,
მგონი,
სრულიად
ობიექტურადაც
ერთ-ერთი
საუკეთესო
თანამედროვე
პოეტი
დადგა,
თუმცა
მე
დღემდე
განსაკუთრებულად
სწორედ
მისი
ის
პირველი
ლექსები
მიყვარს,
რომლებითაც
გავიცანი,
რითაც
ჩემს
გულამდე
ჩამოაღწია.