შეთანხმდნენ, დათო საღამო ხანს გასულიყო პლიაჟზე, სადაც მზია და სანდრო იქნებოდნენ. თუ პლიაჟზე არ წავიდოდნენ, მაშინ ბაღში იქნებოდა მზია და დათოს იქ უნდა დაენახა ის შორიდან, ისე, რომ თვითონ შეუმჩნეველი დარჩენილიყო. უცნაური და ძნელი ამოცანა იყო, მაგრამ დათო მაინც დათანხმდა. იმდენად დიდი იყო მისი სურვილი მზიას ნახვისა, რომ, ალბათ, გული გაუსკდებოდა, შორიდან მაინც რომ არ შეევლო თვალი. სად იქნებოდნენ, ეს სანდროს უნდა შეეტყობინებინა.
დათო ფრთხილად გამოვიდა სანდრო კორინთელის ოთახიდან და იქვე მეზობლად სასტუმროში დაბინავდა.
ერთი საათის შემდეგ უკვე იცოდა, რომ ისინი პლიაჟზე იქნებოდნენ, ჩასასვლელიდან მარცხნივ, სამას მეტრში.
არ უნდოდა სანდროს, რომ საბანაო კოსტიუმში ენახა მზია დათოს. არ უნდოდა, იმიტომ, რომ შეეცოდა დისშვილი. ქალიშვილს იდეალური ტანი ჰქონდა, სიშიშვლე განსაკუთრებულად წარმოაჩენდა მისი სხეულის სილამაზეს და მიმზიდველობას და საწყალ ბიჭს გატაცებას, თუ სიყვარულს გაუძლიერებდა. ენანებოდა თავისი ძვირფასი, ძალიან მგრძნობიერი და ტემპერამენტიანი დისშვილი ზედმეტი ემოციებისათვის. უმჯობესი იყო ბაღში ენახა ჩაცმული ქალიშვილი დათოს, მაგრამ მზიამ მოინდომა ზღვაზე გასვლა, ცოტა დრო დაგვრჩა და ბანაობა მირჩევნიაო. თავისი დადებითი მხარე პლიაჟსაც ჰქონდა. იქ, იმდენ ხალხში, უფრო შეიძლებოდა შეუმჩნევლად დარჩენა, მით უმეტესს, რომ მზიას არ უყვარდა აქეთ-იქეთ ყურება და სიარული. მის სილამაზეს მრავალი თაყვანისმცემელი გაუჩნდა და ქალიშვილს არ სურდა მათთან შეხვედრა, თითქმის არ შორდებოდა ბატონ სანდროს და დედამისს. დათო კი დაარიგა სანდრომ, პლიაჟზე საბანაო კოსტიუმში, მზის სათვალით და ჩალის ქუდით მისულიყო. ასე გამოწყობილს, რომც შეეხედა, მაინც ვერ იცნობდა მზია.
დათო ის იყო მივიდა პლიაჟზე, მოკლე შორტები და ჭრელი, მოკლესახელოიანი პერანგი გაიხადა, გრძელ პირსახოცთან ერთად იქვე მდგომ შეზლონგზე დაყარა, მზის ქუდიც იქვე დააგდო, თავზე რეზინის ქუდი ჩამოიფხატა და ზღვაში გადახტა, რომ მზია, ნატო და სანდროც მოვიდნენ. წყალში ჩასულმა დათომ ნაპირს გამოხედა და მაშინვე შეამჩნია მოსულები. გადაწყვიტა ზღვიდან ეთვალთვალა, როცა ზღვაში ჩავიდოდნენ, მაშინ ნაპირზე გამოსულიყო და მერე იქიდან ეცქირა.
ქალიშვილი, თითქოს განგებ, სულ ახლოს მივიდა ზღვასთან და იქ გაშალა ჭილობი. ცისფერი ზურგმოხდილი კაბა ეცვა. თმა ისევ გაშლილი ჰქონდა. მზის სათვალე ეკეთა და ხელში დიდი ჩანთა ეჭირა. ქალიშვილმა ჩანთა დადო, ფეხზე ქოშები გაიხადა და ჭილობზე შედგა. მერე კაბის ღილები გაიხსნა, გაიხადა, ნაპირისაკენ შეტრიალდა, თავი კეკლუცად შეათამაშა, გაშლილი თმა მაღლა დაიმაგრა და თავზე ჩალის განიერი ქუდი დაიხურა. ისევ ზღვისკენ შებრუნდა, სათვალე გაიკეთა და ზღვას გახედა. ეტყობოდა ჯერ ზღვაში ჩასვლას არ აპირებდა.
დათო გაოგნებული შესცქეროდა ქალიშვილს. მისი ტანის სილამაზემ და გრაციოზულობამ თვალი მოსტაცა და გონება დაუბინდა მამაკაცს.
მზიას შავი საცურაო კოსტიუმი ეცვა, თეძოზე და მკერდზე განიერი ცისფერი ზოლით. მკერდზე, მარცხენა მხარეს, ცისფერი ზოლის ზემოთ თეთრი თოლია იყო ამოქარგული. წელში კოსტიუმს ნაქსოვი ბადე ჰქონდა, რომელიც მთლიანად ეკვროდა ტანს მკერდიდან თეძომდე და თვალნათლივ წარმოაჩენდა ქალიშვილის თითქმის შიშველი სხეულის სინატიფეს და მშვენიერებას.
მზია ცოტა ხანს იდგა, ზღვას გასცქეროდა, მერე ჭილობზე დაჯდა, ქუდი ჩამოიფხატა და უღიმღამოდ დაიწყო კენჭებით თამაში. ნატოც იქვე წამოწვა ჭილობზე. სანდრო ვიღაც თეთრხალათიან ქალს ელაპარაკებოდა.
დათო ხარბად შესცქეროდა გრძელფეხება, მშვენიერ ქალიშვილს, რომელიც გულს უჩქარებდა, ტვინს უმღვრევდა და მისი გულში ჩაკვრის და მოფერების სურვილი ჰკლავდა.
მზიას ვიღაც ყმაწვილმა ციცქნა კენჭი ესროლა. ქალიშვილი შეკრთა, მაგრამ არ შეიმჩნია. ყმაწვილმა ისევ ესროლა, მზიამ თავიც კი არ გაანძრია.
დათოს გულმა გამალებით დაუწყო ძგერა, ისე გაბრაზდა, კინაღამ წონასწორობა დაკარგა და ნაპირზე გამოვარდა, მაგრამ მზიას სიმშვიდემ ისიც დაამშვიდა. ისეთი საშინელი ძალით იგრძნო მისი სიყვარული, რომ გულის ტკივილი დაეწყო.
მზია წამოდგა, სათვალე და ჩალის ქუდი ჭილობზე დააგდო, ნატოს რაღაც გადაულაპარაკა, თავზე რეზინის ქუდი დაიხურა და ზღვისკენ წავიდა. ნატოც ადგა და მას გაჰყვა. ნატო ახალგაზრდა ქალი იყო, ლამაზი და მოხდენილი. ლამაზი ტანი ჰქონდა, ოღონდ უფრო სრული, ვიდრე მზიას. ისინი ერთმანეთის მიყოლებით შეცურდნენ ზღვაში. მზიამ პირდაპირ დათოსკენ აიღო გეზი, თანაც ისე სწრაფად გაცურა, რომ დათო შეჯახების საფრთხის წინაშე აღმოჩნდა. სხვა რომ ვერაფერი მოახერხა, ჩაყვინთა, შემდეგ წყალში გადმოტრიალდა და ზევით ამოიხედა. ქალიშვილმა სწრაფად გადაცურა მის ზემოდან და მოქნეული ფეხი მის მკლავს მიარტყა. ეტყობა ამან შეაკრთო, მოიხედა, რომ ვერავინ შეამჩნია, მიტრიალდა და დათოს საბედნიეროდ, საწინააღმდეგო მიმართულებით გაცურა. დათომ, როგორც იქნა ამოჰყო თავი წყლიდან, ნაპირზე გამოვიდა და პირდაპირ ბიძამისს შეეფეთა. სანდრომ ანიშნა ახლავე წადიო, თვითონ კი წყალში გადახტა. დათო ცოტა ხანს იდგა და გაჰყურებდა ტალღებში მოფართხალე მზიას, თან მხარზე ხელს ისვამდა, თითქოს კვლავ გრძნობდა მის შეხებას. იდგა მაღალი, ლამაზი, მოხდენილი მამაკაცი, გრძელი ფეხებით და განიერი მკერდით და ირგვლივ მყოფთა განსაკუთრებულ ყურადღებას იქცევდა. როცა რეზინის ქუდი მოიხადა და სათვალე მოიხსნა, ჩურჩული გაისმა. დათო მიხვდა, რომ იცნეს, ჩალის ქუდი დაიხურა, სათვალე ისევ გაიკეთა, პირსახოცი მოიხვია, თავის ნივთებს ხელი დაავლო და სწრაფად წავიდა. პლიაჟიდან რომ ავიდა, შეჩერდა, კვლავ ზღვას გადახედა. მზია გულაღმა გაწოლილიყო და ტალღებისათვის მიენდო თავი. ზღვა ნაზად ეალერსებოდა მის ლამაზ სხეულს. დათომ ძლივს მოსწყვიტა მზერა საყვარელ არსებას და ჩქარი ნაბიჯით შევიდა სასტუმროს ეზოში. გულით კი მზიას სიყვარული და ქოჩორა ტალღებისადმი შური წაიღო. ერთ საათში დატოვა გაგრა, მატარებელს გაჰყვა ადლერამდე. ადლერიდან კი ღამით გაფრინდა მოსკოვში. გზაში მხოლოდ მზიაზე ფიქრობდა. ბრაზი მოსდიოდა ბიძამისზე, რომ ნება არ მისცა მზიასთან შეხვედრისა, ბრაზობდა, მერამდენედ უნდა გადამიდგნენ წინ სიყვარულშიო. გრძნობდა, რომ ნამდვილად უყვარდა ქალიშვილი და წონასწორობას აკარგვინებდა მისი მოგონება. ნეტავ როგორ შეხვდებოდა მზია, რომ გამოჩენილიყო და ეთქვა შენს სანახავად ჩამოვედიო. გაეხარდებოდა? რას ეტყოდა? საბანაო კოსტიუმში მყოფი, ალბათ, ცოტა შეწუხდებოდა, უხერხულად იგრძნობდა თავს, ლოყები გაუწითლდებოდა...
ოჰ, როგორ უნდოდა დათოს იქ ზღვაში, როცა მზიამ თავზე გადაუქროლა და ფეხითაც შეეხო მის მხარს, დაეჭირა ქალიშვილი, გულში ჩაეკრა და მოფერებოდა... დაეკოცნა მისი სახე, მისი სხეული და ასე გაგრძელებულიყო უსასრულოდ.
ჩუქება
