იტვირთება...
მთავარი
წიგნები
კატალოგი
მოხმარების წესები
ჩვენ შესახებ
„საბას“ შესახებ
სიახლეები
პროექტები
ვიკიპედია ქართულად
პრემია "საბა"
კონკურსის შესახებ
კონკურსის ისტორია
წესდება
საკონკურსო განაცხადი
/
კონტაქტი
შესვლა
|
რეგისტრაცია
ელ. წიგნი
ელ. წიგნი
ავტორი
გამომცემელი
შესაძენი წიგნები
რაოდენობა
0
0.00
მთავარი
/
წიგნები
/
ექსკლუზივი
/
პერიოდიკა
/
ლიტერატურული გაზეთი #175
ლიტერატურული გაზეთი #175
ანთოლოგია *
2016 წელი |
ლიტერატურული გაზეთი
ექსკლუზივი
|
პერიოდიკა
2,873
ნახვა
5
(0 რეცენზია /0 შეფასება)
მსურს წავიკითხო
ჩემი რჩეული
0.5
ყიდვა
ჩუქება
ანოტაცია
ლიტერატურული გაზეთი # 175 - პოეზია: ჯარჯი ფხოველი, გაგა ნახუცრიშვილი, დალილა ბედიანიძე. ჩანაწერები: ბექა ქურხული (დასასრული). პროზა: მარიკა მამალაძე, გიგი ხორნაული. ინტერვიუ: ლექსო დორეული. რეცენზია: ნინო სადღობელაშვილი შორენა ლებანიძის წიგნზე. თარგმანი: რეი ნელსონი.
ვრცლად
რეკომენდებული ელ. წიგნები
2012 წლის 100 ლ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ყველა დროის 20...
ანთოლოგია *
13.03
ყიდვა
2010 წლის 15 სა...
ანთოლოგია *
5.9
ყიდვა
2009 წლის 15 სა...
ანთოლოგია *
5.5
ყიდვა
2006-2007 წლები...
ანთოლოგია *
3.3
ყიდვა
წმინდა გიორგი
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ანგელოზები
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
მოციქულები
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
წმინდა შიო მღვი...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ყოვლადწმინდა ღვ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
უფლის წინასწარ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ასურელი მამები
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
მეოთხე საუკუნე
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
საქართველოს სამ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ქართველთა მეოხნ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
ქართველ წმინდან...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
წმინდა ქეთევან ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
წმინდა ექვთიმე ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
საქართველოს იმე...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
წმინდა მღვდელმთ...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
რატატუი – გემრი...
ანთოლოგია *
1.99
ყიდვა
კარი გამიღე
ანთოლოგია *
0.99
ყიდვა
ღიმილი - ხუმარა...
ანთოლოგია *
2.4
ყიდვა
თანამედროვე სპა...
ანთოლოგია *
4
ყიდვა
ნოველები
ანთოლოგია *
3
ყიდვა
მონაცემთა ჟურნა...
ანთოლოგია *
0
ყიდვა
განდევნილები
ანთოლოგია *
0
ყიდვა
შვიდგზის ლოცვან...
ანთოლოგია *
2
ყიდვა
წმინდა ექვთიმე ...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
ჯვარცმული საქარ...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
სამშობლოს სიყვა...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
კრწანისის ყაყაჩ...
ანთოლოგია *
2.5
ყიდვა
15 საუკეთესო ქა...
ანთოლოგია *
6.2
ყიდვა
15 საუკეთესო ქა...
ანთოლოგია *
6.2
ყიდვა
ნობელიანტების ლ...
ანთოლოგია *
5
ყიდვა
დაწვრილებით ელ. წიგნის შესახებ
ლიტერატურული გაზეთი # 175 - პოეზია: ჯარჯი ფხოველი, გაგა ნახუცრიშვილი, დალილა ბედიანიძე. ჩანაწერები: ბექა ქურხული (დასასრული). პროზა: მარიკა მამალაძე, გიგი ხორნაული. ინტერვიუ: ლექსო დორეული. რეცენზია: ნინო სადღობელაშვილი შორენა ლებანიძის წიგნზე. თარგმანი: რეი ნელსონი.
ელ. წიგნის მახასიათებლები
სათაური:
ლიტერატურული გაზეთი #175
ავტორი:
ანთოლოგია *
გამომცემელი:
ლიტერატურული გაზეთი
გამოცემის თარიღი:
2016
კატეგორია:
ექსკლუზივი
ნახვები:
2873
რეიტინგი:
5
მკითხველთა რეცენზია
საშუალო შეფასება
(0) რეცენზია
5
რეიტინგის განაწილება
5
[0]
4
[0]
3
[0]
2
[0]
1
[0]
წიგნის შესახებ
ლიტერატურული გაზეთი #175
ანთოლოგია *
2873
ნახვა
წასაკითხი
რჩეული
0.5
ლარი
ყიდვა
სარჩევი
ყდა
ჯარჯი ფხოველი
ბექა ქურხული უკანასკნელი ჩანაწერები
მარიკა მამალაძე სხვისი ცოლი
დალილა ბედიანიძე
გაგა ნახუცრიშვილი
გიგი ხორნაული ცეკვა ხევსურული
ლექსო დორეული
რეი ნელსონი დილის რვა საათი
შეტყობინება კონფლიქტის ზონიდან
ჯარჯი ფხოველი
***
აჰა,
სტრიქონები,
სულახლები...
ფურცელს
ისე
რომ
აჩნია,
ფურცელს
ისე
რომ
აჩნია,
როგორც
ნატყვიარში
დაფეული
ველის
ბალახი...
გეკითხები:
ეს
ფურცელი
ვინ
გაიმეტა,
ქართული
სიტყვის
ძვალთშესალაგი,
ანდა
გული
ვინ
გაიმეტა,
ძველი
დარდის
ძვალთშესალაგი...
ანდა
სისხლი
ვინ
გაიმეტა!
ამ
ბალახს
ელვის
კვალიც
ეტყობა,
ამ
ბალახს
სისხლის
შხეფიც
ეტყობა...
ამ
ბალახს
სისხლის
შხეფიც
ეტყობა...
ეტყობა
მთვარის
ცივი
ცრემლი,
შუაღამური...
და
იმისი
თანალმობის
ხელიც
ეტყობა,
ვინც
ჭრილობა
დაგიამა
და,
ვინც
ნატყვიარში
დაგიფია
ველის
ბალახი!
*
*
*
ქართული
ენის
სამოთხიდან
წამოღებული
სიტყვებით
ვაგებ
ციხესიმაგრეს...
მტერო,
შენ
იმას
ვერ
დახედავ
შხამნასვამი
თვალებით
და
შხამშინაწებ
ხელს
ვერ
შეახებ!
პეიზაჟი
შავ
ღამესთან
გარითმული
ყორნის
ყრანტალი...
ეს
ყრანტალი
გველის
დარდსაც
გაერითმება...
გველის
წივილს,
იმისი
ექო
შენი
ლექსის
სიტყვებს
აღვიძებს:
და
ისინიც
გველისციხის
არწივის
ცრემლით
ნასამოთხარ
პირებს
იბანენ...
*
*
*
ძველლიბრი
და
განთიადზე
რითმებს
ნასკვავენ
ქარვის
ქარები
და
მონათიბი
სიტყვები
ჰგვანან
მბჟუტავ
ვარსკვლავებს,
ღამეებში
რომ
გზას
გინათებენ...
გინთებენ
მთვარეს,
წვრილ-წვრილ
მნათობებს:
ამ
უკუნეთის
ალალ
მოწმეებს...
გულო,
იგრძენი
ცა,
მონათიბი,
და
ღამეული
ნისლი
მოწველე...
მალე
შემოვა
დილა,
სულ
სველი,
დილა
დილემის,
დილა
არაყის,
მოგიტანს
სიმწრით
გადამსუსხველებს
დარდებს
და
სიტყვებს,
რითმით
დანაყილს.
შესაქმის
ლექსი
მოგენატრება
სამყაროს
შექმნა,
მაგრამ,
ალბათ,
უარს
იტყვი,
ერთი
მიზეზით,
მიმბაძველობა
რომ
არ
დაგწამონ!
თუმცა
სულ
მცირე
პლაგიატი
ესეც
ხომ
არის,
როცა
ძველისძველ
უდაბნოში
შენს
კვალს
ხატავ
და
უდაბნოს
ცაში
ხატავ
ვარსკვლავებს...
და
სურათიც
ხომ
უსასრულოა:
ვარსკვლავების
გაბნეული
მრავალწერტილი...
და
მზე
და
კიდევ
დედამიწა:
ქანცგაწყვეტილი...
და
კიდევ
ერთი
ცთომილი
ვინმე:
ოხერმოხეტე
დედამიწის
ტყუპისცალივით
რომ
ტრიალებს
უდაბნოს
თავზე,
რომ
დაჰყურებს
მას
თავისი
მზე
და
მთვარე
და
რომ
გვაკვირვებს
ის
თავისი
ერთადერთობით
და
არც
ის
ავიწყდება,
კუნაპეტ
ცაში
პლაგიატორის
მრუდე
ფუნჯმა
რომ
დახატა
და
წყვდიადში
რომ
მიატოვა
შხამდალეული!
მკითხველს
ძველლიბრი
უნდა
გითხრა:
შენზე
დარდი
ლექსის
ღამეში
ნისლად
მეხვევა:
ამას
როგორ
შევუშინდები
მაშინ,
როცა
მე
სიტყვების
სიკამკამეში
შენთვის
გავაბი
უსახელო
ზღვებზე
ხიდები...
მე
ვიცი,
რომ
გძულს
ჩემგან
მოკლულ
გველის
ტანივით
ხმა
უნდობარი:
ქურდობანი:
ხმა
მიწრეტილი...
და
ისიც
ვიცი,
შენთვის
გულით
ასატანია
სტრიქონის
ბოლოს
ვარსკვლავების
მრავალწერტილი...
არწივის
ცრემლი
ცის
თაღზე
წმინდა
ხელნაწერი:
მთვარის
ტექსტი,
ღვთაებრივი,
შუაღამური...
და
იქვე
საღვთო
ვარსკვლავების
მრავალწერტილი...
და
გველისციხის
აღმართებზე
სიტყვის
შავლოდი,
შენ
რომ
ათრიე
ისეთი,
რომ
სიზიფესაც
უსათუოდ
შეშურდებოდა!..
ის
საღვთო
ტექსტიც,
შენ
რომ
ციდან
გადმოიწერე
თავის
მრავალწერტილებით
და
არწივის
ცხელი
ცრემლებით:
კუნაპეტში
შენს
ხელნაწერს
რომ
ეშხეფება...
შენს
სტრიქონებს
გულს
რომ
უდგამს
და
შავღამეში
არწივის
ნაფრთევ
ობოლსიტყვებს
რომ
გასიზმრებს,
ცისიქითურებს...
ჯარჯი
ფხოველი
და
არწივის
ცრემლის
შხეფები,
ცას
რომ
აჩნია
და
ვარსკვლავთა
მრავალწერტილებს
და
ქართული
ლექსის
ტაეპებს
რომ
რწყავს
ცრემლის
ცხელი
შხეფებით,
ციური
სისხლით
ანოყიერებს...
და
არწივის
ნაფრთევის
კვალზე
ცრემლის
შხეფიც
ამჩნევია:
ცას
რომ
გიხსნის
და
მიყევხარ
ღამის
მხარეში,
სადაც
არწივის
ცრემლში
ურევს
ვინმე
მავანი
შენი
გულის
სისხლში
ნაბან
მწარე
სტრიქონებს...
შენ
ძველლიბრი
აქ
ჩემი
დარდი
უნდა
აწივლო,
ავი
სიზმრების
ცრემლად
დაცალო,
შენ,
გველისციხის
შავო
არწივო,
ყორნის
ღამეში
გამონაცვალო...
მწარე
სტრიქონის
შხეფად
ნაწვიმო,
სისხლად
ნამცვრევო,
ცრემლად
ნაცვარო,
შენ,
გველისციხის
შავო
არწივო,
გულის
კვნესაში
გამონაცვალო!
ანარეკლი
შენი
გული
აირეკლეს
ფურცელთან
და
სიტყვებთან
ერთად
სტრიქონებმა,
დაწყევლილებმა...
და
ანარეკლი
ცას
გადასცეს
და
მზეს
და
მთვარეს
გადასცეს
და
ვარსკვლავ-ეკლებს
გადასცეს
და
მგზავრის
თვალში
გამომწყვდეულ
მწუხარების
ღრუბლებს
გადასცეს...
ჩემი
სქოლიო
რასაც
შეგპირდი,
ნუღარ
მოელი,
ნუ
გამიხსენებ
ჯავრით
სნებიანს...
მე
ვარ
შ.
ჩანტლაძის
"სქოლიოელი",
ვისაც
წარსული
დავიწყებია,
ის
საღვთო
წამი,
ისევ
რომ
მშია:
ცა
მსურდა,
მაგრამ