1 -
ბრიგანი
არჩევანი რომ ჰქონოდა, კონორი მის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვან დაბადების დღეს არაფრით გაატარებდა იმის მცდელობაში, რომ დევინ ტრანსუიკს როგორმე ჩაცმა-დახურვაში დახმარებოდა. სიმართლე ითქვას, კონორი დევინ ტრანსუიკს საერთოდ არაფერში დაეხმარებოდა.
მაგრამ დევინი ერიკის, ტრანსუიკის გრაფის უფროსი ვაჟი გახლდათ, კონორი კი მწყემს ფენრეის მესამე შვილი იყო და მხოლოდ და მხოლოდ ცხვრებზე მბრძანებლობდა. მამამისს, ფენრეის, გრაფის ვალი ჰქონდა, კონორი კი მამას ვალის დაფარვაში იმით ეხმარებოდა, რომ დევინის მსახური გახლდათ. ეს შეთანხმება დაახლოებით ერთი წლის წინ დადეს და ვადის გასვლამდე, სულ მცირე, ორი წელი მაინც რჩებოდა.
კონორმა დევინს ერთიმეორეზე მიყოლებით შეუკრა პალტოს საგდულები, მონდომებით კრავდა, რათა პალტოს ნაკეცი არ დასტყობოდა, თორემ მთელი კვირა არ მოასვენებდნენ. ეს შესანიშნავი ქსოვილი დეკორატიული უფრო იყო, ვიდრე პრაქტიკული. კონორმა იცოდა, რომ ქარიშხალში მოხვედრისას დევინი უეჭველად უფრო გამძლე, თბილ და მსუბუქ ქურთუკს მოისურვებდა, ყოველგვარი საგდულების გარეშე. ისეთს, რაც ნამდვილად გაათბობდა.
- ჰეი, შენ, არ მორჩი? - გაღიზიანებით იკითხა დევინმა.
- ბოდიში შეყოვნებისთვის, ბატონო, - უპასუხა კონორმა, - აქ ორმოცდარვა საგდულია და ჯერ მხოლოდ ორმოცის შეკვრა მოვასწარი.
- კიდევ რამდენ ხანს უნდა გელოდო? ამასობაში დავბერდები. შენ რა, იგონებ თუ მართლა ამდენი შესაკარავია?
კონორმა თავი ძლივს შეიკავა, რომ მკვახედ არ ეპასუხა. მთელი ცხოვრება ცხვრების თვლაში გაატარა და არითმეტიკა დევინზე უკეთ ეხერხებოდა, მაგრამ დიდგვაროვანთან კამათს აბა, რა აზრი ჰქონდა? დროდადრო ეჩვენებოდა, რომ დევინი განგებ აღიზიანებდა.
- უბრალოდ, ვივარაუდე.
კარი გაჯახუნდა და ოთახში დეისონი, დევინის უმცროსი ძმა შემოიჭრა:
- დევინ, შენ რა, ჯერ არ ჩაგიცვამს?
- მე არაფერ შუაში ვარ. კონორის ბრალია, ვერ გამოფხიზლდა.
კონორმა დეისონს ხანმოკლე მზერა ესროლა, რაც უფრო მალე მორჩებოდა დევინთან საქმეს, მით უფრო მალე მოემზადებოდა თვითონაც.
- რას ჰქვია, ვერ გამოფხიზლდა? - ახითხითდა დეისონი, - ძმაო, ყოველთვის ისე სასაცილოდ იცი თქმა, რომ...
კონორი მოიღუშა. დეისონმაც ლაპარაკი შეწყვიტა. თქმა არ უნდა, დეისონი თავს მოგაბეზრებდათ, მაგრამ ზოგჯერ ძალიანაც სასაცილო იყო.
- მე ფხიზელი ვარ.
- კიდევ არ მორჩი? - აბუზღუნდა დევინი, - რამდენი დარჩა?
კონორს უნდოდა, ეთქვა, - ოციო, მაგრამ ხუთიო, - წამოსცდა.
- ფიქრობ, მეომარ ცხოველს გამოიძახებ, დევინ? - ჰკითხა დეისონმა.
- რატომაც არა. პაპამ მანგუსტი(ლათ. Herpestidae ichneumon - ვივერისებრთა გვარის მტაცებელი ძუძუმწოვარი.) თუ გამოიძახა და მამამ ფოცხვერი(ლათ. Felis (Lynx) lynx - კატისებრთა გვარის მტაცებელი.), მე ვერ შევძლებ, გგონია?
იმ დღეს ტრანსუიკში „ნექტრის ცერემონია“ იმართებოდა. საათზე ნაკლებ დროში საგრაფოს ყველა ბავშვი, რომელიც თერთმეტი წლის გახდა, მეომარი ცხოველების გამოძახებას, გამოხმობას შეეცდებოდა. კონორმა იცოდა, რომ ზოგიერთი ოჯახი უხილავ მხეცებთან კავშირს სხვაზე ხშირად ამყარებდა, მაგრამ როგორც უნდა ყოფილიყო, ცხოველის გამოხმობა მარტივი არასდროს გახლდათ და მნიშვნელობა არ ჰქონდა, რომელი ოჯახიდან იყავი.
იმ დღეს მხოლოდ სამ ბავშვს უწევდა ნექტრის შესმა და წარმატების შანსი სამივეს თანაბარი ჰქონდა. ვერაფერს დაიკვეხნიდნენ მანამ, სანამ საქმით არ დაამტკიცებდნენ.
- როგორ გგონია, რომელ ცხოველს გამოიძახებ? - ჰკითხა დაინტერესებულმა დეისონმა უფროს ძმას.
- როგორც შენ იცი, ისე მე, - უპასუხა დევინმა, - თვითონ რას ფიქრობ, რა იქნება?
- ბურუნდუკი, - იწინასწარმეტყველა დეისონმა.
დევინი გაცოფებული ეცა ძმას, ის კი ხითხითით გადახტა გვერდზე. დეისონი, უფროსი ძმასავით, კოსტიუმში გამოწყობილი არ იყო და უფრო თავისუფლად მოძრაობდა. დევინმა მაინც შეძლო მისი დაჭერა და იატაკზე გართხმა.
- ალბათ, დათვი იქნება, - თქვა დევინმა და ძმას მკერდში იდაყვი ჩააზილა, - ან ველური კატა, როგორც მამას დროს იყო და პირველი, რასაც გავაკეთებ, შენი შეჭმის უფლებას მივცემ.
კონორი მოთმინებით იცდიდა. ამ საქმეში არ უნდა ჩარეულიყო.
- შეიძლება ვერც ვერაფერი გამოიძახო, - გამბედავად უპასუხა დეისონმა.
- და მაშინ ტრანსუიკის გრაფი და შენი ბატონი გავხდები.
- ჰო, მაგრამ თუკი მამა უფრო დიდხანს იცოცხლებს, ვიდრე შენ, გრაფი ვერასდროს გახდები.
- ენას კბილი დააჭირე, უმცროსო ვაჟო.
- მიხარია, შენს ადგილზე რომ არ ვარ.
დევინმა დეისონს ცხვირზე თითები მოუჭირა და ისე დაუტრიალა, რომ ბიჭი ტკივილისგან აბღავლდა. შემდეგ ადგა და ტანსაცმლიდან მტვერი ჩამოიბერტყა.
- სხვა თუ არაფერი, ცხვირი მაინც არ მტკივა.
- ნექტარს დღეს კონორიც დალევს, - იყვირა გამწარებულმა დეისონმა, - იქნებ სულაც მან შეძლოს მეომარი ცხოველის გამოძახება?
კონორმა გაუჩინარება ინატრა. უნდოდა
ჩუქება
