შესავალი
სექსზე წერა არ გახლავთ თვითმიზანი. სექსუალური რევოლუცია, არა საწოლში, არამედ, პირველ ყოვლისა, ცნობიერებაში უნდა მოხდეს. შესაბამისად, ამ თემის დღის სინათლეზე გამოტანაც, საზოგადოების გახსნას ისახავს მიზნად. ჩვენი არასაკმარისად ჩქარი განვითარების მიზეზი, ისევ საკუთარ თავში უნდა ვეძიოთ – სწორედ ტოტალიტარული ცნობიერება, იგივე მითოლოგიური აზროვნება თუ ფარისევლური მორალი არ გვაძლევს სწრაფი წინსვლის საშუალებას.
მოვიყვან კიდევ რამდენიმე მიზეზს, რის გამოც მამაკაცისა და ქალის ურთიერთობების თემა, განსაკუთრებულ აქტუალობას იძენს საქართველოში. ადამიანი დარწმუნებულია, რომ არაფერია სიყვარულზე ადვილი და მისი უნარი ჩვენში ბუნებრივად დევს. ამგვარი შეხედულება მცდარია, რადგან სიყვარული უდიდესი ხელოვნებაა და მას ისეთივე სწავლა სჭირდება, როგორც ნებისმიერ სხვა ხელოვნებას, ვთქვათ: მუსიკას, ფერწერას, საექიმო თუ საინჟინრო საქმეს. მით უფრო საჭიროა ამ ხელოვნების ათვისება პოსტსაბჭოურ საზოგადოებაში, სადაც მამაკაცისა და ქალის ურთიერთობებში ჯერ კიდევ ბევრი რამ არის დასახვეწი. სწორედ სიყვარულისადმი მოუმზადებლობის გამო, ქართველი მამაკაცები ქალს აღიქვამენ, როგორც დასაპყრობ, მეორეხარისხოვან ობიექტს. არც საზოგადოებრივი აზრი კიცხავს კაცის ღალატს, მის პოლიგამიურობას, პირიქით, მას „მაგარი, წარმატებული კაცის“ სტატუსს ანიჭებს. ამრიგად დღეისთვის, ქართულ საზოგადოებაში ქალის როლის საგრძნობლად ამაღლების მიუხედავად, ქალის უთანასწორობა კაცთან ჯერ კიდევ გადაუჭრელ პრობლემად რჩება.
ჩუქება
