ოცეოლა, სემინოლების ბელადი

მაინ რიდი

| სულაკაურის გამომცემლობა

9,213 ნახვა

(0 რეცენზია /1 შეფასება)

მსურს წავიკითხო

ჩემი რჩეული

ყიდვა

ჩუქება

ანოტაცია

წარმოშობით ირლანდიელმა მაინ რიდმა ინგლისელი დამპყრობლების წინააღმდეგ თავისი ხალხის ბრძოლის მაგალითზე ისწავლა დამოუკიდებლობისთვის მებრძოლთა დაფასება და პატივისცემა.

ვრცლად

რეკომენდებული ელ. წიგნები

დაწვრილებით ელ. წიგნის შესახებ

ელ. წიგნის მახასიათებლები

სათაური:

ოცეოლა, სემინოლების ბელადი

ავტორი:

მაინ რიდი

გამომცემელი:

სულაკაურის გამომცემლობა

მთარგმნელი:

პეტრე შარია

კატეგორია:

რომანი

ნახვები:

9213

რეიტინგი:

მკითხველთა რეცენზია

საშუალო შეფასება

(1) რეცენზია

რეიტინგის განაწილება

5

[0]
4

[1]
3

[0]
2

[0]
1

[0]

წიგნის შესახებ

ოცეოლა, სემინოლების ბელადი

მაინ რიდი

9213 ნახვა

წასაკითხი

რჩეული

4 ლარი

ყიდვა

სარჩევი

ყდა
-1- -  ყვავილების ქვეყანა 
-2- -  ინდიგოს პლანტაცია 
-3- -  ორი ჯეკი 
-4- -  ჰომოკი 
-5- -  მულატი და მისი თანამგზავრი
-6- -  ალიგატორი
-7- -  კუს ოჩხი
-8- -  ბორები 
-9- -  ბანაობა 
-10- -  მეტისი
-11- -  ნადირობა
-12- -  მკაცრი განაჩენი 
-13- -  დევნა
-14- -  რინგოლდის შურისძიება
-15- -  მაიუმი 
-16- -  კუნძული
-17- -  უესტ-პოინტი
-18- -  სემინოლები
-19- -  ინდიელი გმირი
-20- -  მართმსაჯულება საზღვარზე
-21- -  რაზე ვფიქრობდი გზაში
-22- -  ვინ გაისროლა?
-23- -  სასაზღვრო ფორტი 
-24- -  საბჭო
-25- -  ამომავალი მზე
-26- -  ულტიმატუმი
-27- -  საუბარი სუფრასთან, მოღალატე ბელადები
-28- -  ჰაჯ-ევა
29- -  ჯოჯოხეთური შეთქმულება
-30- -  სინათლე ცვლის სიბნელეს
-31- -  საჭიროა ერთგული მეგობარი 
-32- -  უკანასკნელი თათბირი 
-33- -  მეთაურების დათხოვნა
-34- -  ოცეოლას ხელის მოწერა
-35- -  ჩხუბისთავი გალაჰერი 
-36- -  დუელის საბაბი
-38- -  ყველაფერი გამოირკვა
39- -  უსიტყვო დეკლარაცია
-40- -  ტყვე
41- -  სამხედრო ყიჟინა 
-42- -  სამკვდრო-სასიცოცხლო ბრძოლა
-43- -  უცნაური მხედარი 
-44- -  გულცივი თავაზიანობა
-45- -  გულახდილი საუბარი
-46- -  მოხალისეები
-47- -  იდუმალი ცვლილებები
-48- -  ვინ გამიმხილა საიდუმლო
-49- -  მოხუცი ჰიკმენი 
-50- -  სასწრაფო მაცნე, მიჯნურის საჩუქარი
-51- -  ლაშქრობა
-52- -  ინდიელის შურისძიება
-53- -  ცუდად დაბოლოებული ბანკეტი 
-54- -  დეიდის რაზმის ამოჟლეტა
-55- -  ბრძოლის ველი
-56- -  ბრძოლა უიტლაკუჩთან
-57- -  გამარჯვება‚ რომელიც უკან დახევით  დამთავრდა
-58- -  კიდევ ერთი ბრძოლა ჭაობში 
-59- -  მოლაპარაკება
-60- -  არმიის საიდუმლო გაუჩინარება
-61- -  რა დღეში ჩავარდა შავი ჯეკი
-62- -  საზარელი სანახაობა
-63- -  კვალდაკვალ დადევნება 
-64- -  განგაში
-65- -  ცრუ განგაში
-66- -  გახლეჩილი ნაკვალევი
-67- -  როგორ გადავიარეთ სავანა
-68- -  ჩაბნელებულ ტყეში
-69- -  სასიგნალო გასროლა
-70- -  დაცარიელებული ბანაკ
-71- -  მკვდარი ტყე
-72- -  ბრძოლა მტრის რკალში 
-73- -  ჯეკის მომაკვდინებელი გასროლა
-74- -  ღარიბული სადილი 
-75- -  ტყვია ზურგიდან
-76- -  გასამართლება ცეცხლის რკალში 
-77- -  სწრაფი ანგარიშსწორება
-78- -  მოულოდნელად გამომტყვრალი მტერი 
-79- -  შეტაკება სიბნელეში 
-80- -  სამი შავი ფრთა
-81- -  ჩამარხვაც და დაწვაც
-82- -  ეშმაკები თუ ანგელოზები
-83- -  არენს რინგოლდის აღსასრული
-84- -  სიკვდილის მაუწყებელი ნიშანი
-85- -  ოცეოლას ბედი. დასკვნა

-1- -  ყვავილების ქვეყანა  ლინდა ფლორიდა! – ყვავილების მშვენიერო ქვეყანავ! 
ასე მოგესალმა თავის კარაველიდან ფათერაკების მოყვარული მამაცი ესპანელი‚ როცა პირველად გიხილა. 
ბზობა იყო – ყვავილების დღესასწაული – და ღვთისმო-სავმა კასტილიელმა ეს კარგის მომასწავებელ ნიშნად მიიღო‚ ყვავილების ქვეყანა გიწოდა და შენც ნამდვილად იმსახურებ ამ საამაყო სახელს. ეს სამასი წლის წინათ იყო. მთელი სამი საუკუნე გავიდა მას შემდეგ‚ მაგრამ ეს სახელი შენ დღესაც გიხდება. დღესაც ბარაქიანად ყვავის შენი წარაფები და სავანეები‚ როგორც ამ სამასი წლის წინათ ყვაოდა‚ როცა მამაცმა ესპანელმა ფეხი დაადგა შენს მიწას. 
შენი ტყეები ისევ უღრანია და ხელშეუხებელი. მწვანედ ბიბინებს შენი სავანები. ისევ საამო სურნელება ტრიალებს შენს ანისის‚ ფორთოხლის‚ ნუშისა და მაგნოლიის სურნელოვან წარაფებში. შენს ჭაობებში ცამდე აზიდულა უზარმაზარი კვიპაროსი‚ გოლიათი კედარი‚ ევკალიპტი და დაფნა. ვერცხლისფრად მბზინავ ქვიშიან ფერდობზე ისევ ირხევა ფიჭვი და წიწვიანი ტოტები ჩასწვნია პალმის ფოთლებს. რა არა ხარობს შენს კურთხეულ მიწაზე! ჩრდილოეთისა და სამხრეთის – ცივი და ცხელი ქვეყნის ხეები ტოტებგადახლართულები ერთმანეთის გვერდიგვერდ რომ დგანან. 
მშვენიერო ფლორიდა! შენი ნახვა ვის არ აუჩქროლებს გულს?! შენი მნახველი ვინ არ დაიჯერებს‚ რომ კურთხეული ქვეყანა ხარ! არც ის გაუკვირდებათ‚ ასე ბრმად რად სჯეროდათ ადრეულ მოგზაურებს‚ რომ შენს წიაღიდან ამოჩუხჩუხებს უკვდავების წყაროები და შენი ნაკადულები სიჭაბუკეს უბრუნებს ადამიანს. 
და მაინც ცვლილებას გატყობ. ისევ ის მიდამოებია‚ ხალხი კი სხვაა! სად არიან შენს მიწაზე ნაშობი და შენი ძუძუთი გამოზრდილი წითელკანიანები! მე მათ ვეღარა ვხედავ. შენს მინდვრებში თეთრკანიანები და ზანგები ტრიალებენ‚ წითელკანიანები აღარ არიან. ვხედავ ევროპელებსა და აფრიკელ ხალხს‚ მაგრამ ინდიელები არა ჩანან. იმ ძველი მოსახლეობიდან‚ ვინც ოდესღაც შენი ღვიძლი შვილი იყო‚ ერთიც აღარ არის‚ სად არიან!? 
წავიდნენ‚ ყველანი წავიდნენ! შენს ყვავილოვან ბილიკებს ისინი აღარ თელავენ‚ შენს კამკამა წყალს აღარ მოაპობს მათი ნავები‚ სურნელოვან ნიავს აღარ მოაქვს ტყიდან მათი ხმები‚ აღარ ისმის ხეებშორის მათი მშვილდების ზუზუნი. ისინი შორს წავიდნენ შენგან‚ შორს და სამუდამოდ. 
მაგრამ ისინი თავისი ნებით არ წასულან აქედან. შენ ვინ დაგტოვებს თავისი სურვილით?! არა‚ ლამაზო ფლორიდავ; შენი წითელკანიანი შვილები შენი ერთგული იყვნენ. ო‚ რა მძიმე იყო შენთან განშორება. დიდხანს ებღაუჭებოდნენ საყვარელ მიდამოებს‚ სადაც ბავშვობა გაატარეს. დიდხანს იბრძოდნენ თავგანწირულად. დიახ‚ ისინი თავისი ნებით არ წასულან‚ – ისე მოსწყვიტეს მის მკერდს‚ ძუ მგელს რომ ლეკვებს მოსწყვეტენ‚ და გარეკეს შორს‚ დასავლეთისაკენ. 