ციხე
დგას იდუმალებით ცამდე აღმართული,
ბევრმა დაივიწყა ბურჯებგაძარცული
და რაც განუცდია, დარჩა უკვდავებად
ციხის სევდიანის, კარებდარაზულის.
ისევ გალომება, ლაშქრად გამზადება,
თითო წრფელი გულის სანთლად შემატება,
არის დღენიადაგ ციხის აზავთება,
ჩვენი ერთადერთი ხსნა და დღეგრძელობა.
ჩვენი სულგრძელობის შნო და წარმატება,
დაუჩოქებლობა!
გაუტეხელობა!
მარადისობისთვის ახლად დაბადება!