ღმერთო ჩემო, როგორ თუ არ ღირდა
შეხე მთვარეს, შეხე ველურ ვარსკვლავებს,
როგორა ჰგავს ოცნებას და სიზმარს
ამ მშვენების დასანახად სიცოცხლე,
ღმერთო ჩემო, როგორ თუ არ ღირდა.
სიყვარულით სულ ბოლომდე ვივსები,
გაზაფხულმა დამავიწყა სევდა,
უჩვეულო ამედევნა ფიქრები,
სული თითქოს უსხეულოდ მხედავს.
ზეცად აჭრილს რა ზმანება ეწვია?
დაინახა საქართველოს მთები,
ბოროტება უფალს ნაცრად ექცია,
მოისმოდა მადლიანი ხმები.
ამ ცასა და მიწას რა შეედრება,
ჩიტის სუნთქვა მესმის მაღალ ხიდან,
ამ მშვენების დასანახად სიცოცხლე
ღმერთო ჩემო, როგორ თუ არ ღირდა.
გზაში
გზაში ვარ, მოდის თოვლი ანკარა,
მთელი ქვეყანა თეთრად დაფარა,
მეალერსება ფიფქი პატარა,
ან დავიღლები გზაში-ან არა.
დავრჩე ონავარ ფრთების ამარა,
გულში ჩავიკრა მთები ჭაღარა,
თოვლმა ცოდვები ჩვენი დამალა,
უტყვი სიკვდილი დაასამარა.
მიწამ რამდენი დარდი ატარა,
მის უთქმელობამ როგორ დაღალა,
ახლა გაჰკივის ვით ყრუ ნაღარა,
ან მოეშვება გულზე-ან არა.
გზაში ვარ, მოდის თოვლი ანკარა,
მთელი ქვეყანა თეთრად დაფარა,
მეალერსება ფიფქი პატარა,
ან დავიღლები გზაში-ან არა.
სიზმარი
უნცაური სილამაზე დავინახე ცაში
ისმის ნაზი მელოდია მზის სხივების ხმაში,
მშვენიერი ყვავილები მომეგება გზაში,
ვარდს შევეხე და ეკალი გამეჩხირა თმაში.
ნაზია და უკარება ვით ველური რაში,
მის გახედვნას მოახერხებს მხოლოდ წმინდა ბავშვი,
გაფრინდება ღრუბლებისკენ ფაფარს ლაღად აშლის,
მეც სიზმარი ამიხდება, ამიხდება მაშინ.
ჩუქება
