ნაწილი I - ცოდნა - შენ შენ აირჩიე და აირჩიე კარგად. შესაძლოა, იგი სწორედ ის იყოს, ვინც შეგაჩერებს. შესაძლოა, იგი სხვა იყოს. შესაძლოა, იგი საკმარისი აღმოჩნდეს.
ერთადერთი რამ, რაც მნიშვნელოვანია, არის ის, რომ იგი განსაკუთრებულია.
შენ გგონია, რომ საქმე მის თვალებშია – არა უფერულ, ყინულოვან, გამჭვირვალე ცისფერ თვალებში; არა წამწამებში, არა თვალების ჭრილში და არც იმაში, რომ სულაც არ სჭირდება კონტურული ფანქარი იმისთვის, რომ თვალებს კატის თვალების შესახედაობა მისცეს.
არა. ეს ისაა, რაც ამ ყინულოვანი ცისფერი თვალების უკან იმალება, რაც ყველასგან დამალულია. შენ ამას ყოველთვის გრძნობ, როგორც კი მას მზერას უსწორებ. გრძნობ თავდაჯერებულობას, გრძნობ ცოდნას. თვალებში ანთებულ ამ იდუმალ ცეცხლს იმისთვის იყენებს, რომ ყველა დაარწმუნოს, თითქოს ყველაფრის საქმის კურსშია.
იქნებ იგი...
იქნებ იგი მართლაც ხედავს უხილავს, იქნებ მან მართლაც იცის საგანთა არსი, იქნებ იგი მართლაც არის ის ყველაფერი, რადაც თავს აცხადებს, და გაცილებით მეტიც. მაგრამ, როდესაც მას უყურებ და მის თითოეულ ჩასუნთქვა-ამოსუნთქვას ითვლი, იღიმები – რადგან სულის სიღრმეში იცი, რომ იგი შენს შეჩერებას არ აპირებს.
და სინამდვილეში, არც გინდა, რომ შეგაჩეროს.
იგი სუსტია...
იდეალურია...
შერჩეულია...
და ის ერთადერთი უნარი, ე.წ. ტელეპათია, შენ ვერ დაგეხმარება.
ჩუქება
