რას ნიშნავს „აუთენტური“?
სიტყვა „აუთენტური“ მომდინარეობს ბერძნული სიტყვიდან authentikos - ნამდვილი, პირველწყაროდან მომდინარე (ბროკჰაუზისა და ეფრონის ენციკლოპედია). ასევე გამოიყენება მნიშვნელობით „არა ყალბი, არა იმიტირებული“ და „შეესაბამება პიროვნებას, სულს ან ხასიათს“ (ვებსტერის ლექსიკონი).
ეგზისტენციალიზმსა და სიღრმულ ფსიქოლოგიაში, ტერმინი „აუთენტური“ აღწერს ადამიანის ქმედებათა ხარისხს, რომელიც უტყუარი იქნება საკუთარ თავთან მიმართებაში.
კრიტიკოსმა ჯონ მარტინმა სიტყვები „აუთენტური მოძრაობა“, გამოიყენა 1933 წელს, როდესაც აღწერა მერი უიგმანის ექსპრესიონისტული ცეკვები: „ეს გარე გამოვლინებაა... გამომდინარეობს არა ინტელექტუალური ჩანაფიქრიდან, არამედ გრძნობიდან, რომელიც გაივლის მგრძნობიარე სხეულში. შედეგად... ჩვენ ვხედავთ მთლიან აუთენტურ მოძრაობას, რომელიც მჭიდროდ არის დაკავშირებული ემოციურ გამოცდილებასთან, ისევე როგორც ინსტიქტური გამოძახილი შიშის გრძნობაზე“.
აუთენტური მოძრაობის მეთოდის ფუძემდებელი მერი სტარკს უაითჰაუსი წერდა: „როდესაც მოძრაობა მარტივი და უდავოა, ის არ შეიძლება იყოს სხვა, და მნიშვნელობა არ აქვს, რამდენად არის შეზღუდული ან ნაწილობრივი, და სწორედ მაშინ წარმოიქმნება ის, რასაც მე ვუწოდებ აუთენტურს; იგი უნიკალურია, რომელიც სწორედ ამ კონკრეტულ პიროვნებას ეკუთვნის. აუთენტურობა ერთადერთი ტერმინია, რომელიც, ჩემი აზრით, გამოხატავს ჭეშმარიტებას და რომლის შესწავლა შეუძლებელია...“ (Whitehouse, 1977).
ამრიგად, ჩვენი წიგნის კონტექსტიდან გამომდინარე, არსებობს სიტყვა „აუთენტურის“ სამი ურთიერთდაკავშირებული მნიშვნელობა:
⦁ აუთენტურობა როგორც პიროვნების გამოვლინების თვისება;
⦁ აუთენტურობა როგორც მოძრაობის განსაკუთრებული თვისება;
⦁ აუთენტური მოძრაობა როგორც მეთოდი და ტექნიკა.
თუ ვწერთ „აუთენტურ მოძრაობას“ მთავრული ასოებით, მაშინ ჩვენ ვსაუბრობთ ტექნიკის, მეთოდის ან პრაქტიკის შესახებ. როდესაც „აუთენტურ მოძრაობას“ პატარა ასოებით ვწერთ, ამ შემთხვევაში ხდება მოძრაობის განსაკუთრებული თვისების აღწერა. მაგრამ ორივე აღნიშნული ტერმინი აღწერს ხორცშესხმული თავისუფლების, საკუთარი თავისთვის ნამდვილობის მოპოვების გარკვეულ გზას.
30 წლის მანძილზე მთელ მსოფლიოში ადამიანები იკრიბებიან იმისათვის, რათა პრაქტიკულად გამოიყენონ აუთენტური მოძრაობა. ის მრავალ ტრადიციას აერთიანებს: თერაპიას და მედიტაციას, ინდივიდუალურ და ჯგუფურ პროცესს, რიტუალს და იმპროვიზაციას. ამ დროის განმავლობაში განსხვავებული მიდგომებია მოძიებული. აუთენტურ მოძრაობას პრაქტიკულად იყენებენ, როგორც:
⦁ მედიტაციურ, სულიერ პრაქტიკას, რომელიც სხეულის, გონების და სულის ინტეგრაციის მეშვეობით იწვევს გონების განვითარებას.
⦁ ფსიქოთერაპიული პროცესის ნაწილს საკუთარი თავის და საკუთარი კეთილდღეობის შეგრძნების განსავითარებლად; ხშირ შემთხვევაში ის იძლევა არაცნობიერი შინაარსის შეტანას ცნობიერების სფეროში.
⦁ შემოქმედებითი პროცესის, ახალი იდეების აღმოჩენის და შემოქმედებითი ენერგიის განბლოკვის ნაწილს.
⦁ საზოგადოებაში მუშაობის ფორმას ჯგუფური პრობლემების და საზოგადოებრივი გრძნობის განვითარების გადასაწყვეტად.
(Authentic Movement Gathering მასალების მიხედვით. 2006 წლის ივნისი. აშშ).
მე გადავწყვიტე ამ წიგნის დაწერა, რათა გამეზიარებინა ამ, ერთი შეხედვით, მარტივი მეთოდის მრავალფეროვნება და სიღრმე. მე მინდოდა არა მხოლოდ ცოდნის გადმოცემა მეთოდის და მისი დამფუძნებლების, მათი თეორიების და სხვადასხვა ფორმატის შესახებ, არამედ მაქსიმალურად გადმომეცა განსაკუთრებული „გემო“, პროცესის ატმოსფერო. აუთენტური მოძრაობა ჩემი პირადი ტრანსფორმაციული და შემოქმედებითი პრაქტიკაა, ამიტომ ჩემთვის მნიშვნელოვანი იყო პროცესის საკუთარი გაგების და მისი განვითარების ისტორიის გადმოცემა მეთოდის ფარგლებში. გარდა ამისა, მინდოდა შემექმნა ამ პრაქტიკის საკმაოდ მრავალმხრივი ხედვა, ამიტომ თქვენ შეგხვდებათ ციტატები აუთენტური მოძრაობის მასწავლებელთა წიგნებიდან, სტატიებიდან, ასევე ამონარიდები პრაქტიკოსთა დღიურებიდან.
წიგნის სათაურია „სხეულით ნაამბობი ისტორიები“, მაგრამ სიტყვაში "ისტორიები" ჩვენ არ ვგულისხმობთ თხრობას გარკვეული სიუჟეტით და გმირებით, არამედ მოვლენათა ნებისმიერ თანმიმდევრობას შეზღუდული დროისა და სივრცის ფარგლებში. ეს შეიძლება იყოს ამბავი, რადგან მასში შეგხვდებათ გარკვეული თემები და მათი განვითარება. ეს შეიძლება იყოს ამბავი, რომლის მთლიანობას ქმნის მეთვალყურის აღქმა. ეს შეიძლება იყოს ამბავი, რადგან ჩვენ ყოველთვის ვყვებით ამბავს, ჩვენი ცხოვრების ისტორიას, და ამავე დროს თხრობისას ვქმნით მას.
დროდადრო მე ჩავრთავ ნაწყვეტებს მიმდინარე აუთენტური მოძრაობის პროცესების თვითანგარიშებიდან. შეიძლება ამან მოგცეთ დამატებითი, უფრო მეტაფორული შეხედულება ამ პროცესზე. კონფიდენციალურობის უზრუნველსაყოფად ანგარიშები იქნება ანონიმური. მიუხედავად ამისა, მინდა მადლობა გადავუხადო ყველას, ვინც წარმოადგინა ისინი ამ წიგნისათვის.
მინდა მადლობა გადავუხადო ყველას, ვინც პირდაპირ ან არაპირდაპირ მონაწილეობდა ამ წიგნის შექმნაში:
ანდრეა ოლსენს და პოლ ჯოზა–ჯონსს, რომლებმაც გამაცნეს ეს მეთოდი;
ლიელ რაძიმინსკაიას, რომლის სტუმართმოყვარეობის წყალობით მე დავიწყე ეს წიგნი;
აუთენტური მოძრაობის მინსკის ლაბორატორიის ორგანიზატორებს ალექსეი კონსტანტინოვს და იულია კორზუნოვას. ამ ლაბორატორიის წყალობით წიგნს მიეცა დამთავრების იმპულსი.
მათ, ვინც თავისი მონაწილეობით სიტყვასა და ცეკვაში, დამეხმარა ამ წიგნის მრავალი დებულების გაფორმებაში:
ვალერი ვერიასკინს, ანა გარაფეევას, ვალერი გილელესს, ანჟელა დონიის, ოლგა ზოტოვას, ანა იოჰანსენს, ალექსეი კაპტერევს, ელენა მეტელს, კირილ ნიკოლაევს, სლავა სმელოვსკის, ანა სუბოტინას, დენის ტურპიტკას, ლიუბოვ ფომენკოს, ბარუხ იუზეფოვსკის და მრავალ სხვას.
ალექსეი კონსტანტინოვს, დენის ტურპიტკას და ალექსეი კაპტერევს განსაკუთრებული მადლობა მინდა გადავუხადო მათ მიერ წარმოდგენილი ხედვისა და ღირებული იდეებისათვის წიგნის რედაქტირების დროს.
ჩემი ტრენინგების ორგანიზატორებს მოსკოვში, მინსკში, კიევში, ალმა–ატაში, ჰაიფაში, ეკატერინბურგში, სანკტ–პეტერბურგში, ვილნიუსსა და მსოფლიოს სხვა ქალაქებში, მხარდაჭერისა და მრავალი ადამიანისათვის მიცემული შესაძლებლობისათვის გაცნობოდნენ ცეკვას.
ტრენინგების ყველა მონაწილეს და სასწავლო პროგრამების სტუდენტებს, რომლებთან ერთადაც ჩვენ შევძელით გაგვეზიარებინა მოძრაობის და დაკვირვების სივრცე.
ჩუქება
