I. კინოეპოპეა - "ტოტალიტარიზმის ძეგლი - ტორტი "რესპუბლიკური“
კინოჟურნალი
ისმის საბჭოთა კავშირის ჰიმნი...
დათო ჩიჩუას ბავშვობის ყველაზე ტკბილი მოგონება: მამა ფხიზელია, ტახტზე წევს და ჟურნალ "Хирургия"-ს ცისფერ ყდიან ნომერს კითხულობს; ხალისიანი დედა საახალწლოდ ფენოვან "ნაპოლეონს’’ აცხობს; ის ნამცხვრის საოცრად მომხიბვლელ მოყვითალო კრემს დათოს ლამბაქზე უღებს; ოთახში ღუმელი გიზგიზებს.
ფილმი პირველი. იმპერია იმპერიაში
კადრი I. რაინჰოლდ მესნერზე არანაკლები
მკეთებლის თვალით, თბილისის №1 რესპუბლიკური კლინიკური საავადმყოფო მადისაღმძვრელი ოთხკუთხა ფენოვანი ნამცხვარია. განსაკუთრებით გემრიელი, კრემიანი ფენები მე-8-დან მე-12-ტე სართულამდეა განთავსებული. აქ კოპწია სეიფებში გარეშე თვალს ორნი განრიდებულან - 1% მორფინის ჰიდროქლორიდი 2%-იან პრომედოლთან ერთად. შეყვარებული წყვილის განმარტოებას შიგადაშიგ უხეში და თავქარიანი 1%-იანი ომნოპონი არღვევს. მე-12-ზე საოპერაციოებია - ეს ხავერდოვანი 0,005%-იანი ამპულირებული ფენტანილისა და ნახევარლიტრიან შტანგლასებში მოლივლივე, მომაჯადოებელი 2%-იანი კოკაინის სამყაროა... მოდით ნუ დავაფრთხობთ მათ უმანკო, ბავშვურად მშვიდ ძილს - სანახებიდან ფეხაკრეფით გამოვიდეთ და ჩუმად მოვიხუროთ კარი. ჩუუ...
მაშ ასე, გავაგრძელოთ. ტორტ "რესპუბლიკურს" სხვენის სახით ბეზე ამშვენებს - უკრემო, ჰაეროვანი და იდუმალი. ნამცხვრის მართკუთხა პარალელიპიპედს შუაწელში კიბე და ლიფტი კვეთს. მათი დანიშნულება მორფინისტის აზრით, მხოლოდ იმაში მდგომარეობს, რომ სუსნიებმა საწადელ ფენებში როგორმე შეაღწიონ და მადიანად მიირთვან კრემი.
ვინ დათვლის, საავადმყოფოს შენობისთვის ექიმ-ინტერნს დავით ჩიჩუას რამდენი წრე ჰქონდა შემოვლილი, რა რთული გზა განვლო გურმანმა კრემის საბადოებისკენ სავალი ბილიკების გასაკაფად?! ერთი შეხედვით, სამწლიანი მოგზაურობის მანძილი არ გახლდათ დიდად შთამბეჭდავი და სულ რაღაც 1500 კილომეტრს შეადგენდა... თუმცა, დათოს შემთხვევაში კილომეტრაჟი სრულიადაც არ გახლდათ წამყვანი მაჩვენებელი, რადგან ინტერნს ხიფათიანი გზა შენობის გარედან გაევლო - საბურთალოს ზურგის ქარითა და თეთრი ხალათის ამაყად აფრიალებული აფრით!
ერთი სიტყვით, დავით ჩიჩუას ექიმობასთან ერთად მთამსვლელობაც აეთვისებინა. გაბედული ალპინისტი 12-სართულიანი საავადმყოფოს კარნიზისა და რამდენიმე ფანჯრის რაფის გავლით, ყოველგვარი დაცვის გარეშე, როგორც ეს დიდ რაინჰოლდ მესნერს სჩვეოდა, მთავარი ექთნების ოტახში აღწევდა, კოხტა სეიფებს აღებდა და ამპულირებულ "პატარებს" იტაცებდა. შეიძლება ასეც ითქვას - პაწაწინა ჭიანჭველა ტკბილ ტორტზე დაცოცავდა და გემრიელ ნამცეცებს შეექცეოდა.