მინიატურები

ადამიანმა ყველა ტაბუდადებული საგნის საიდუმლო შეიცნო და საზოგადოებრივი კონფლიქტებისა და დაპირისპირების აგონიურ ცეცხლში გაეხვა.
ამ ტაბუახსნილი საგნებით აჩორჩხლილ ადამიანთა ტევრში დავეხეტები, თავადაც საგნებით აჩორჩხლილი, და უღრანიდან თავის დაღწევა აზრად არ მომდის. მივყვები რკინების, მრავალსართულიანი შენობების, კანონმორჩილი ადამიანების ბნელ მოძრაობას და ასეთ უჰაერო და უსამანო უკუნში ვიკარგები. თანამედროვეობის მიერ ცაში ატყორცნილ საგანთა შორის ვარ ექსპლოატირებული და ეს საგნები საბოლოო გაუსუსურებას მიქადიან! 
მე, ინერტული, უინტერესო, ჩემივე თავისაგან დაცლილი, სულთმობრძავი მივყვები დინებას, რომელიც მხოლოდ ყოველდღიურ საზრდოზე, თბილ ლოგინსა და ძვირფას ტანსაცმელზეა ორიენტირებული. დავკარგე საგანთა თავისთავადი არსით აღქმის უნარი და ძალა აღარ შემწევს თავის მაღლა აწევისა, რომ მზეს გავუსწორო თვალი...