პირველი ნაწილი - როცა ეს მოხდა - 1 ამ წვეულებაზე არ უნდა მოვსულიყავი.
არც კი ვიცი, არის თუ არა აქ ჩემი ადგილი. ამას იმიტომ არ ვამბობ, რომ მე, ბურჟუა, ზემოდან ვუყურებ აქ მყოფთ. არა. უბრალოდ, არსებობს ადგილები, სადაც ჩემი „მე“ – არცერთი ჩემი „მე“ – საკმარისი არ არის. ბიგ დის საგაზაფხულო არდადეგების საზეიმო წვეულება სწორედ ასეთი ადგილია.
მივყვები კენიას და ვცდილობ, ოფლიან სხეულებს შორის გავძვრე. ის კი დიდრონ კულულებს მოხდენილად აქეთ-იქით არხევს. ოთახი მარიხუანის ბუღშია გახვეული და მუსიკა იატაკს აზანზარებს. „ნეი-ნეი“, – მოუწოდებს ვიღაც რეპერი სტუმრებს და ისინიც არ აყოვნებენ საპასუხო: „ჰეი-ჰეის“. კენია მაღლა სწევს ჭიქას და ცეკვა-ცეკვით მიიწევს წინ. მე კი საერთოდ არ გამიკვირდება, ხმამაღალი მუსიკით გაბრუებული თავისა და მარიხუანას სუნით გამოწვეული გულისრევის გამო ჭიქა ხელიდან თუ გამივარდება.
როგორც იქნა, ბრბოს თავი დავაღწიეთ. ბიგ დის სახლში ნემსს ვერ ჩააგდებ. კი ვიცოდი, რომ მის საგაზაფხულო წვეულებებზე უკლებლივ ყველა მოდის ხოლმე... ნუ, ჩემ გარდა, რა თქმა უნდა, მაგრამ ამდენი ხალხი ვერც კი წარმომედგინა. გოგონების შეღებილი, დახვეული, გასწორებული თმებისა და მოხდენილი ვარცხნილობების შემყურე, თავს არარაობად ვგრძნობ – მე ხომ უბრალოდ ცხენის კუდად მაქვს შეკრული. ახალ ფეხსაცმელებსა და ჩაჩაჩულ შარვლებში გამოწყობილი ბიჭები ისე ეხახუნებიან გოგონებს, სულ ცოტა აკლდებათ სექსამდე. ბებო ამბობს ხოლმე, რომ გაზაფხულს სიყვარული მოაქვს. გაზაფხული გარდენ-ჰაითსში სიყვარულს არა, მაგრამ ზამთრის ბავშვებს ყოველთვის გვპირდება. არ გამიკვირდება, ბევრი მათგანი ბიგ დის წვეულების ღამეს თუ ჩაისახება. ჩვეულებისამებრ, წვეულება საგაზაფხულო არდადეგების პირველ პარასკევს იმართება, რადგანაც შაბათი ძალის აღსადგენად, კვირა კი მოსანანიებლადაა საჭირო.
– შეწყვიტე ჩემ ფეხდაფეხ სიარული და წადი, იცეკვე, სტარ, – მეუბნება კენია, – ხალხი ისედაც სულ იმას ამბობს, რომ თავს არავის უყადრებ.
– არ ვიცოდი, გარდენ-ჰაითსში ამდენი ტელეპათი თუ ცხოვრობდა, – და საერთოდ, ვინ იფიქრებდა, თუ სხვა სახელითაც მიცნობდნენ, გარდა „ბიგ მავის ქალიშვილისა, რომელიც მაღაზიაში მუშაობს“. სასმელი მოვსვი და უმალვე გადავაფურთხე. კი ვიცოდი, ამაში ჰავაიური პუნშის გარდა კიდევ ბევრი რამ იქნებოდა გარეული, მაგრამ ეს უკვე მეტისმეტია. ალბათ, პუნში არც არის. პრაქტიკულად, სპირტია. ჭიქა ჟურნალების მაგიდაზე დავდგი, – ხალხი მაოცებს. რატომ ჰგონია ყველას, რომ იციან, რას ვფიქრობ?!
– ეი, იცი რა, შენ თვითონ იქცევი ასე. თითქოს არავის იცნობ, მხოლოდ იმიტომ, რომ იმ სკოლაში სწავლობ, – ეს ფრაზა უკვე ექვსი წელია ჩამესმის, მას შემდეგ, რაც მშობლებმა უილიამსონის მოსამზადებელ სკოლაში მიმიყვანეს.
– შემეშვი რა, – ჩავიბუტბუტე ჩემთვის.
– და კიდევ იცი, რა? არ იქნებოდა ურიგო, ასე რომ არ იცვამდე, – თავიდან ფეხებამდე შემათვალიერა ცხვირაბზუებულმა კენიამ და დიდი ზომის კაპიუშონიან ჩასაცმელზე მომაშტერდა, – ეს ჩემი ძმისა არ არის?
– ჩვენი ძმის, – დიახ, უფროსი ძმა გვყავს, სევენი. თუმცა, მე და კენია სისხლით ნათესავები არა ვართ. სევენის დედა კენიას დედაა, მამა კი – მამაჩემი. ვიცი, სიგიჟეა.
– კი, მისია, – ვუპასუხე.
– რასაკვირველია. იცი, კიდევ რას ამბობენ? რომ შენ ჩემი შეყვარებული ხარ.
– როგორ გგონია, მაღელვებს რას ფიქრობს ხალხი?
– არა! და პრობლემაც სწორედ ესაა!
– შემეშვი რა, – რომ მცოდნოდა, საღამო „როგორ შევუცვალოთ სტარს იმიჯის“ გადაცემას დაემსგავსებოდა, სახლში დავრჩებოდი და „ბელ-ეირის ახალი პრინცის“(NBC-ის სერიალი, რომელიც 1990-1996 წლებში გადიოდა ეთერში. მასში მონაწილეობს უილ სმიტიც.) სერიების ყურებით მაინც დავტკბებოდი. ჩემი „ჯორდანები“(იგულისხმება სპორტული ფეხსაცმელი Air Jordan-ი. ფეხსაცმლის ლოგო – ჰაერში ამხტარი კაცის სილუეტი – შექმნილია კალათბურთელ მაიკლ ჯორდანის მაგალითზე.) კომფორტულია და, ამის დედაც, სულ ახალი. ამით ცოტა თუ დაიტრაბახებს. კი, კაპიუშონიანი ჩასაცმელი მართლაც ძალიან დიდია, მაგრამ მე სწორედ ასე მომწონს. გარდა ამისა, თუ კაპიუშონს ცხვირამდე ჩამოვიწევ, მარიხუანას სუნსაც აღარ ვიგრძნობ.
– მთელი ღამე შენი ძიძა ნამდვილად ვერ ვიქნები, ამიტომ დროა, საკუთარ თავს მიხედო, – გამომიცხადა კენიამ და ოთახი შეათვალიერა.
სიმართლე გითხრათ, კენიას თავისუფლად შეეძლო, მოდელი ყოფილიყო. მას უნაკლო, მუქი ყავისფერი კანი აქვს – სავარაუდოდ, მუწუკი არც არასდროს გამოსვლია; ასევე – დიდი, ყავისფერი თვალები და ბუნებრივად გრძელი წამწამები; ხელოვნური წამწამებისთვის მაღაზიაში სირბილი ნამდვილად არ სჭირდება. პოდიუმისთვის იდეალური სიმაღლეც აქვს და კბილის ჩხირებივით გამხდარი მოდელებისგან განსხვავებით, უფრო სრულიცაა. ერთი და იგივე სამოსით ვერასდროს ნახავ. მამამისი, კინგი, ხომ ამაზე ყოველთვის ზრუნავს.
კენია გარდენ-ჰაითსში ერთადერთი ადამიანია, ვისთანაც ვურთიერთობ. ძალიან რთულია მეგობრების